Οι φασίστες έχουν αντίπαλο... Για μια Ευρώπη ελευθερίας και αλληλεγγύης (Δελτίο Θυέλλης Τεύχος 38 - Απρίλιος 2014)

  • Δημοσιεύτηκε: Τρί, 15/04/2014 - 7:41μμ

Η Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στις 11, 12 και 13 του Απρίλη στην Αθήνα, αποτελεί εγχείρημα δύσκολο αλλά και ελπιδοφόρο. Δύσκολο διότι γίνεται σε μια ταραγμένη περίοδο, που χαρακτηρίζεται από απειλητική φασιστική άνοδο, βαθιά και πολυεπίπεδη συστημική κρίση, κοινωνική εξαθλίωση των υποτελών τάξεων, κοινωνικές και ταξικές συγκρούσεις που δίνονται με εντάσεις και υφέσεις σχεδόν σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Ελπιδοφόρο γιατί έχει τη δυνατότητα να αναδείξει με έναν οργανωμένο τρόπο τη δυναμική και αναβαθμισμένη παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος που αντιστέκεται στους δρόμους όλης της Ευρώπης, από το Μάλμε μέχρι την Αθήνα και από τη Μόσχα μέχρι το Παρίσι, και δίνει με μαζικούς όρους τη μάχη ενάντια στους φασίστες και τον κρατικό αυταρχισμό καταφέρνοντας σε πολλές περιπτώσεις σημαντικές νίκες.

Σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες νεοναζιστικά και ακροδεξιά κόμματα και οργανώσεις αποκτούν επιρροή σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και ακροατήρια, καταφέρνουν να αποτελούν βασικούς ρυθμιστές της πολιτικής κατάστασης, συγκροτούν τάγματα εφόδου τρομοκρατώντας και εξαπολύοντας δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε όποιον θεωρείται διαφορετικός αλλά και σε όποιον αντιστέκεται. Η φασιστική άνοδος είναι κυρίως αποτέλεσμα της συστημικής κρίσης και της προσπάθειας των κυρίαρχων τάξεων να την αντιμετωπίσουν μετατοπίζοντας στα δεξιά το πολιτικό σύστημα και δημιουργώντας ένα αυταρχικό και ασφυκτικό για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες περιβάλλον επιβολής της εξουσίας. Η δολοφονική πολιτική της Ευρώπης-Φρούριο, η αντιμεταναστευική υστερία και η απόπειρα εμπέδωσης ενός ανταγωνιστικού και συχνά εμφυλιοπολεμικού κλίματος μεταξύ των φτωχών που βασικό στόχο έχει τον αποπροσανατολισμό τους από την αντιμετώπιση του κοινού εχθρού και αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία αναπτύσσονται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία, οι εθνικιστικοί παροξυσμοί, η ένταση της κρατικής καταστολής, οι θεωρίες των «δύο άκρων» και η ποινικοποίηση της μαχητικής αντίστασης, η εμπέδωση από μεγάλα τμήματα της κοινωνίας του δόγματος της ασφάλειας, ο κρατικός αυταρχισμός και οι συνεχείς εκπτώσεις της «δημοκρατίας» είναι κάποιοι από τους βασικούς λόγους όπου φασίστες αλλά και κάθε λογής ρατσιστές βρίσκουν ευκαιρία παρέμβασης και δράσης.

Με δύο λόγια, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δημιουργούν τα τελευταία χρόνια με συστηματικό τρόπο τις προϋποθέσεις αποδοχής των φασιστών από το πολιτικό σύστημα, ενώ το τελευταίο διάστημα πάνε και ένα βήμα παρακάτω προχωρώντας αδίστακτα και με περισσή υποκρισία στην αναγνώριση και τη στήριξη της ακροδεξιάς με συμμετοχή ναζιστώνκυβέρνησης στην Ουκρανία, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν μια στρατηγικής σημασίας θέση στη σκακιέρα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Πρόκειται για μια εξέλιξη με απειλητικές διαστάσεις για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες σε όλη την Ευρώπη, καθώς ενισχύει εντός του ευρωπαϊκού ακροδεξιού στρατοπέδου την τάση του μαχητικού νεοναζισμού, ευνοεί τους εθνικιστικούς ανέμους που φυσούν στα ανατολικά της ηπείρου και φυσικά μπορεί να λειτουργήσει παραδειγματικά για τα κράτη έκτακτης ανάγκης όταν αυτά δεν μπορούν να ελέγξουν και να καταστείλουν με τους «παραδοσιακούς» τρόπους τις κοινωνικές εξεγέρσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο η αντιφασιστική συνάντηση της Αθήνας αποτελεί γεγονός κρίσιμης σημασίας για το κίνημα. Θα πρέπει κατ' αρχάς να επιδιώξει μέσα από τις συζητήσεις και την ανταλλαγή εμπειριών την εμβάθυνση της κουβέντας σχετικά με τα χαρακτηριστικά της φασιστικής ανόδου, να αποτυπώσει τη δυναμική της αντιφασιστικής δράσης και παράλληλα να αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία θα επιχειρηθεί η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής αντιφασιστικής συντονιστικής δικτύωσης. Μιας δικτύωσης που λειτουργώντας δημοκρατικά και σεβόμενη τον πλουραλισμό και τις διαφορετικές τάσεις του κινήματος θα επιδιώξει την οργάνωση κινητοποιήσεων πανευρωπαϊκής εμβέλειας και διεθνείς δράσεις, τη δημιουργία δικτύου αντιπληροφόρησης και ανταλλαγής απόψεων, έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο οργάνωσης της διεθνούς αλληλεγγύης. Θα πρέπει να αναδείξει, τέλος, μέσω της κατάθεσης εμπειριών και της συζήτησης ότι οι φασίστες αντιμετωπίζονται στο δρόμο και πως η μάχη εναντίον τους μπορεί να κερδηθεί μόνο αν αποτελεί συμπλήρωμα και συνέχεια της μάχης εναντίον του συστήματος που τους προστατεύει και τους ενισχύει..

Αγγελική Βαλσαμάκη

Δελτίο Θυέλλης Τεύχος 38 - Απρίλιος 2014!