Βόλος: προσπάθεια τρομοκράτησης, δίκες αγωνιστών και κίνημα αλληλεγγύης
Από τα τέλη του 2013 στο Βόλο το κίνημα γίνεται μάρτυρας και ταυτόχρονα χρειάζεται να υπερασπιστεί κοινωνικούς αγωνιστές και αγωνίστριες που εναντίον τους έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις και οδηγούνται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Συγκεκριμένα:
Στις 13/12/13, στο Πλημμελειοδικείο του Βόλου συντρόφισσα του ΕΕΚ παραπέμφθηκε σε δίκη για αναγραφή συνθήματος στον εξωτερικό τοίχο του εργοστασίου της ΜΕΤΚΑ. Να σημειώσουμε ότι λίγο πριν την περίοδο που διαπράχθηκε το «έγκλημα», η διοίκηση του εργοστασίου είχε απολύσει προκλητικά τρεις συνδικαλιστές εργαζόμενους, απόφαση που ξεσήκωσε κύμα συμπαράστασης από εργασιακούς, πολιτικούς, κοινωνικούς και κινηματικούς χώρους και τελικά πέτυχε τη δικαστική δικαίωση και επαναπρόσληψη των απολυμένων εργατών. Η δίκη της συντρόφισσας πήρε αναβολή.
Στις 5/2/14, στο Μεικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο της Λάρισας έγινε η δίκη τεσσάρων συντρόφων του αναρχικού χώρου ως «βιαιοπραγούντων» στη διάρκεια των ημερών της εξέγερσης τον Δεκέμβρη 2008 στο Βόλο. Οι κατηγορίες ήταν ηγετικός ρόλος στην πρόκληση επεισοδίων, πρόκληση κινδύνου για ζωή ανθρώπων από μικρής έκτασης πυρκαγιά που προκλήθηκε από μολότοφ και υλικές ζημιές σε 17 υποκαταστήματα τραπεζών. Τελικά όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, ο ένας παμψηφεί και οι τρεις κατά πλειοψηφία που διαμόρφωσαν οι ένορκοι.
Στις 28/02/14, στο Πλημμελειοδικείο του Βόλου επρόκειτο να γίνει η δίκη αντιφασίστα για «συμμετοχή του σε συμπλοκή» με τοπικό τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Παραμονές Χριστουγέννων 2012 η ναζιστική οργάνωση πραγματοποίησε τη μοναδική δημόσια εμφάνισή της στο Βόλο, μοιράζοντας τρόφιμα «μόνο για Έλληνες», αφού όμως προηγουμένως ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΟΠΚΕ και ασφαλίτες χρειάστηκε να συλλάβουν δεκάδες αντιφασίστες που δύο ώρες νωρίτερα πραγματοποίησαν αντισυγκέντρωση στο ίδιο σημείο. Την επομένη μέρα ομάδα φασιστών επεδίωξε και ήρθε σε συμπλοκή με αντιφασίστες, η επίθεσή τους απέτυχε και οι «αντισυστημικοί» χρυσαυγίτες προσέφυγαν στη συνδρομή αστυνομικών και δικαστών. Η υπόθεση τελικά δεν εκδικάστηκε, πήρε αναβολή για τον Δεκέμβρη του 2014.
Στις 2/4/14, στο Πλημμελειοδικείο του Βόλου, μετά από μήνυση του Δήμου Βόλου, πρόκειται να γίνει η δίκη τεσσάρων συντρόφων που συνελήφθησαν κοντά στο επί 27 χρόνια εγκαταλειμμένο δημοτικό κινηματογράφο Νίκη στη Ν. Ιωνία. Μετά από απόφαση συνέλευσης ομάδας συμπολιτών μας, αφού καθαρίστηκε ο χώρος, διοργανώθηκε τριήμερο εκδηλώσεων με προβολές, συζητήσεις, παιδικά θεατρικά παιχνίδια, συλλογική κουζίνα, που βρήκε μεγάλη αποδοχή και συναίνεση από τους κατοίκους της γειτονιάς. Ο Δήμος Βόλου παρενέβη και σφράγισε την είσοδο του σινεμά και, όταν η συνέλευση την ξανάνοιξε, ο Δήμος ζήτησε τη συνδρομή της αστυνομίας η οποία και συνέλαβε τους τέσσερις σε παρακείμενο παρκάκι.
Όλες οι παραπάνω δίκες ήρθαν ως αποτέλεσμα εφαρμογής του δόγματος της «μηδενικής ανοχής» απέναντι στα αγωνιζόμενα κομμάτια του τοπικού κινήματος. Σε αυτό σαφώς συνέβαλε και ο ιδιαίτερος ζήλος του τότε νεοφερμένου αστυνομικού διευθυντή που φιλοδοξούσε να καλλιεργήσει κλίμα τρομοκρατίας και αίσθημα φόβου, με παράλλήλη επιβολή των κατασταλτικών μηχανισμών, ενώ ταυτόχρονα εξυπηρετούσε προσωπικές του φιλοδοξίες για υπηρεσιακή ανέλιξη. Το 2012-13 στο Βόλο η όποια κινηματική δράση συνοδευόταν από μια τεράστια κινητοποίηση αστυνομικών δυνάμεων, δυσανάλογη τις περισσότερες φορές με τον όγκο των διαδηλωτών και με σαφείς εντολές να χτυπήσουν με την πρώτη αφορμή ό,τι θα μπορούσαν να θεωρήσουν πρόκληση από μεριάς τους. Αναίτια σύλληψη και εκφοβιστική καταδίκη φοιτήτριας στη βάση ψευδομαρτυρίας ασφαλίτη στην πορεία της 17 Νοέμβρη 2012, απίστευτο όργιο καταστολής και κυνηγητό από άκρη σε άκρη της πόλης στις 6 Δεκέμβρη 2012, υπέρμετρη χρήση δακρυγόνων με χαρακτηριστικότερη την πορεία στις 6 Δεκέμβρη 2013, προκλητική συμπεριφορά των ΜΑΤ και ασφυκτική προσέγγιση των διαδηλωτών σε κάθε απόπειρα κατεβάσματος στο δρόμο.
Ήταν η σαφής απεικόνιση σε επίπεδο πόλης της εφαρμογής του δόγματος της μηδενικής ανοχής στο πλαίσιο της γενικότερης στρατηγικής ενός κράτους έκτακτης ανάγκης. Ήταν μια καθαρή προσπάθεια επιβολής μιας κατάστασης εξαίρεσης από την πλευρά των κυρίαρχων απέναντι σε όλες τις μορφές αντίστασης που η αυταρχική δημοκρατία δεν μπορεί να ανεχτεί. Παρά τις κατηγορίες, τα περιοριστικά μέτρα, τις απαγορεύσεις, τις πολιτικές ομηρίες και στοχοποιήσεις αγωνιστών, αλλά και το μεγάλο οικονομικό κόστος που οι διώξεις αυτές επέφεραν, η έμπρακτη υλική και πολιτική στήριξη μέσω μιας μεγάλης και πολύμορφης καμπάνιας σε τοπικό επίπεδο κατάφερε να υπερκαλύψει το φόβο, την καταστολή και τις διώξεις. Το μήνυμα ήταν σαφές και ξεκάθαρο: Κανείς δεν είναι μόνος του, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά πως η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα (Κίνηση Βόλου)
