Θέσεις, προτάσεις και αιτήματα του Δικτύου για το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα

Το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα βρίσκεται και πάλι στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας με νέα χαρακτηριστικά και νέες διαστάσεις.

Καθώς οι ροές των προσφύγων από τις κοντινές χώρες, που βυθίζονται όλο και περισσότερο στο χάος της βίας και των πολέμων  χωρίς ορατή προοπτική εξόδου, αυξάνουν  δραματικά και δραματικά αυξάνουν και τα θύματα της άτακτης φυγής και των συνθηκών της, η Ευρώπη βυθίζεται στην υστερία και το φόβο. Και μετά τις πρόσκαιρες δηλώσεις οίκτου και συμπόνιας, ακονίζει τα όπλα της και ετοιμάζεται να ενισχύσει ακόμη πιο επιθετικά τους μηχανισμούς αναχαίτισης και αποτροπής όπως αποφάσισαν οι εκπρόσωποι της στην πρόσφατη συνάντησή τους, θέλοντας να πείσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες ότι η μετανάστευση είναι ένα εγκληματικό σχέδιο, και όχι συνέπεια της ανάγκης.

Οι πολεμικές ιαχές των οπαδών του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης, της ελευθερίας των αγορών, της ελεύθερης λεηλασίας των ξένων πόρων και της ασφυκτικής προστασίας των τειχών του πλούτου τους διαδεχτήκαν τις συγκρατημένες δηλώσεις ευαισθησίας και οι πολυδάπανες προτάσεις για  στρατιωτικοποίηση των συνόρων, βομβαρδισμούς, ανεπανδρωτα αεροσκάφη, βυθίσεις πλοίων, πολεμικές επιχειρήσεις δηλαδή, αλλά και βεβαρυμμένες ποινές και αυστηρή εφαρμογή της οδηγίας επιστροφής (δεσμευτικής με πρόσφατη απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου) μπήκαν στο τραπέζι της συζήτησης, μαζί με λίγα εκατομμύρια ευρώ παραπάνω στήριξη στις χώρες του Νότου για να μην στέλνουν στο Βορά όσους κατορθώσουν να φτάσουν στις ακτές τους.

Και η νέα ελληνική κυβέρνηση, με τις ανειλημμένες δεσμεύσεις για το μεταναστευτικό και τις διακηρυγμένες θέσεις στα ζητήματα των δικαιωμάτων, σιώπησε μπροστά στην πολεμόχαρη έπαρση και χαιρέτησε τις προτάσεις, ενώ την ιδία στιγμή ψάχνει το δρόμο της, αμήχανη και φοβισμένη, απολογουμένη συνεχώς, παλινδρομώντας και παραπατώντας, εκτεθειμένη στο άγριο σφυροκόπημα από τα ΜΜΕ τη δεξιά, την ακροδεξιά και την κεντροδεξιά, τους συνοδοιπόρους και τους επίδοξους συνεχιστές τους που επιχειρούν να αποδημήσουν τις προθέσεις και τα αβέβαια επιχειρήματα της, βυσσοδομώντας πάνω στα θύματα των πολέμων της φτώχειας και πάνω στους φυγάδες της φρίκης, αυτοί που διαχειρίστηκαν μέχρι σήμερα το προσφυγικό, κλείνοντας τους ανθρώπους σε στρατόπεδα όταν δεν τους έθαβαν σε υπόγεια κρατητήρια ή δεν τους έπνιγαν έξω από το Φαρμακονήσι.

Έτσι, και μέσα στην χώρα, υποσχέσεις και καταστολή εναλλάσσονται, οι συλλήψεις συνεχίζονται στους δρόμους της πόλης, τα στρατόπεδα κράτησης καλά κρατούν, οι έγκλειστοι οδηγούνται στην απόγνωση, σχέδια διάσωσης στη θάλασσα  και προστασίας των συνόρων εναλλάσσονται με πανικό, ενώ η οικονομική ασφυξία φαίνεται να ακυρώνει τις προθέσεις, αφού η χώρα αδυνατεί να ανταποκριθεί στο βάρος μιας προνοιακής πολιτικής ακόμη και για τους ίδιους τους δικούς της εργαζόμενους, χωρίς την συνευθύνη των ευρωπαίων εταίρων της.

Περισσότερο από ποτέ ομολογείται από όλες τις πλευρές ότι το προσφυγικό μεταναστευτικό ζήτημα δεν είναι υπόθεση των χώρων πρώτης υποδοχής και αποτελεί ζήτημα με διεθνείς διαστάσεις και ιστορική διάρκεια που επιβάλει διαφορετική διαχείριση και διαφορετική προσέγγιση. Όμως οι προτάσεις ψίχουλα των ευρωπαίων που αφορούν την αποδοχή μερικών εκατοντάδων ή λίγων χιλιάδων προσφύγων δεν αφορούν το πρόβλημα ούτε πολύ περισσότερο την αντιμετώπιση του.

Χωρίς αλλαγή των πολιτικών που βύθισαν στον πόλεμο και τη φτώχεια το μισό πλανήτη, χωρίς δυναμικά οικονομικά μέτρα για να μειωθεί η ανισοκατανομή του πλούτου, να στηριχτούν οι οικονομίες των αδύνατων χωρών αλλά και αυτές της πρώτης υποδοχής, όσο η Ευρώπη αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της και να υποδεχθεί τους ανθρώπους που κτυπάνε την πόρτα της, η άτακτη φυγή των ανθρώπων προς τον πλούσιο Βορρά θα εξακολουθήσει να γεμίζει με πτώματα τις θάλασσες, και θα πλουτίζει τα κυκλώματα των εργολάβων της εκμετάλλευσης, σε κάθε στάδιο της επικίνδυνης πορείας τους, είτε αυτοί είναι οι διακινητές, είτε εργοδότες, είτε οι κρατικοί μηχανισμοί  που κρατάνε τα κλειδιά της νομιμότητας.

Η Ευρώπη ξέρει ότι οι πρόσφυγες του πολέμου και της φτώχειας, θα αποτελέσουν αύριο κεφάλαιο στήριξης των οικονομιών και ενίσχυσης των κοινωνιών των χωρών υποδοχής, αλλά και σημαντικό μέσο οικονομικής υποστήριξης της ανασυγκρότησης των ίδιων των χώρων προέλευσης, όμως για να μπορέσουν οι κουρασμένες δυτικές κοινωνίες να ωφεληθούν από αυτήν την συνθήκη, θα πρέπει προηγούμενα να εκπονήσουν σχέδια κοινωνικής προστασίας και ένταξης, που θα επιτρέψουν στους νέους κατοίκους να κατακτήσουν την ισότητα με τους παλιούς, χωρίς την οποία η κοινωνική συνοχή και ειρήνη δεν μπορεί να εξασφαλισθεί. Και αυτό σημαίνει να σταματήσει η τεράστια εκροή κεφαλαίων προς τις βιομηχανίες των μέσων του πολέμου, της επιτήρησης και της αποτροπής και  να διατεθούν σε δομές στήριξης και αλληλεγγύης, που δεν πλουτίζουν τον πλούτο, αφού δεν γειτονεύουν με τις δομές εξουσίας και αυτούς που την ελέγχουν .

Τα  επίδικα της διεκδίκησης δεν μπορούν παρά να παραμένουν σταθερά  παρά τις αντίξοες συνθήκες γιατί είναι αυτονόητα, αλλά και αναγκαία, όχι μόνο  γιατί επιβάλλονται από  τις αξίες και τις αρχές μας αλλά και γιατί είναι η μόνη και αποκλειστική απάντηση που μπορεί να δίνει προοπτική στην ανθρωπιστική κρίση που παράγουν οι πολιτικές του φόβου, της εξαίρεσης δικαιωμάτων και της αδιέξοδης όσο και άσκοπης και επικίνδυνης περιχαράκωσης της Ευρώπης.

Αρνούμαστενα δεχτούμε ότι υπάρχουν «λαθραίοι άνθρωποι» και δεν διαπραγματευόμαστε την αξία του ανθρώπου,

Αρνούμαστε να δεχθούμε ότι δεν είναι πρόσφυγες οι φυγάδες των πολέμων και της φτώχειας,

Αρνούμαστενα δεχτούμε ότι μπορεί να εξαρτάται το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία τη δουλειά, από  ένα  χαρτί, μια διοικητική άδεια, όταν πίσω τους καραδοκεί ο θάνατος,

Αρνούμαστε να δεχθούμε ότι η ασφάλεια και η κοινωνική ειρήνη εξασφαλίζονται με τη βία, τα drones, τα περιπολικά, τα στρατόπεδα κράτησης και τις απελάσεις, γιατί αυτά παράγουν μίσος και ρατσισμό και με τα υλικά αυτά δεν οικοδομούνται κοινωνίες,

Αρνούμαστε να δεχθούμε ότι τα παιδιά του πρόσφυγα πρέπει να έχουν την τύχη των γονιών τους, ξένοι κι αυτοί, δέσμιοι της άδειας παραμονής, των ενσήμων, της εκμετάλλευσης του εργοδότη, της αυθαιρεσίας του αστυνόμου, αποκλεισμένοι από την ανώτερη παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό, τα αυτονόητα δικαιώματα κάθε νέου ανθρώπου,

Αρνούμαστε τη εγκληματοποίηση της μετανάστευσης και την συλλογική ενοχοποίηση του μετανάστη για την εγκληματικότητα που γεννά η οικονομική και η κοινωνική κρίση,

Αρνούμαστετην εξίσωση της παραβατικότητας της φτώχειας με αυτήν της οργανωμένης βίας των ισχυρών και με τη βία των φασιστών,

Αρνούμαστετον διαχωρισμό των ανθρώπων σε χρήσιμους και μη, όπως απαιτούν και επιβάλουν οι νόμοι της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο,

Αρνούμαστε το φόβο  κι αυτούς που τον διαχειρίζονται γιατί πιστεύουμε και διεκδικούμε τον πολιτισμό της ετερότητας,

Αρνούμαστενα αποδεχτούμε τη διάσπαση της εργατικής τάξης με βάση την εθνική καταγωγή όσων την αποτελούν, γιατί επιμένουμε ότι αυτό που ενώνει "τους από κάτω" είναι η θέση τους στην παραγωγή, ότι όσοι γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης και καταπίεσης έχουν κοινά συμφέροντα,

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

-Ανοιχτά σύνορα  για τους πρόσφυγες, διάθεση κονδυλίων για την προστασία και διάσωση στη θάλασσα, κατάργηση των φραγμών, αποστρατικοποίηση των συνόρων.

-Συνευθύνη της Ευρώπηςγια την υποδοχή και την στήριξη των προσφύγων της φτώχειας και των πολέμων, με ανάλογη συμμετοχή στην υποδοχή των ανθρώπων και στην κοινωνική τους στήριξη.

-Κατάργησητου Κανονισμού του Δουβλίνου και του ευρωπαϊκού Συμφώνου για το Άσυλο και τη Μετανάστευση.

-Ανοιχτές δομές υποδοχής, προστασίας και φιλοξενίας, στηριγμένες στους πόρους που η ίδια η Ευρώπη οφείλει και διαθέτει για το σκοπό αυτό, αλλά και στην αλληλεγγύη των τοπικών κοινωνιών και στην συμμετοχή των ίδιων των προσφύγων, των κοινοτήτων και των οργανώσεων τους, με λογικές συνδιαχείρισης και συνευθύνης.

-Άμεση  κατάργηση των κέντρων κράτησης, και της κράτησης προσφύγων και μεταναστών σε αστυνομικά κρατητήρια, απελευθέρωση όλων των κρατούμενων, παραμονή υπό ανοχή με δικαίωμα εργασίας.

-Εξασφάλιση των διαδικασιών μετάβασηςτων προσφύγων στις χώρες προορισμού τους.

-Νομιμοποίηση και αποκατάσταση στη νομιμότηταόλων όσοι ζουν ή βρίσκονται στη χώρα χωρίς ασφυκτικές προϋποθέσεις και ανελαστικούς όρους, για  να μπορούν να γίνουν φορείς δικαιωμάτων και υποχρεώσεων σαν την μόνη ικανή απάντηση στην περιθωριοποίηση και τις  συνέπειες που μπορεί να έχει για τις ζωές των ανθρώπων και την κοινωνία.

-Αποποινικοποίησητης μετακίνησης γιατί δεν μπορεί  να είναι έγκλημα το δικαίωμα στη ζωή.

-Ισότιμη πρόσβασηστα δικαιώματα, στην υγεία, την παιδεία, την κατοικία, τη δουλειά, για να σταματήσει η εξουσία των δικτύων εκμετάλλευσης.

-Ιθαγένεια στα παιδιά  που φοιτούν στα σχολεία και μεγαλώνουν στη χώρα.

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών