Χρειάστηκαν είκοσι έξι χρόνια

  • Δημοσιεύτηκε: Τετ, 13/06/2018 - 6:31μμ

Έπειτα από χρονοβόρες ασκήσεις ισχύος της ελληνικής πλευράς (που, ας μην το ξεχνάμε, αξιοποίησε στο έπακρο το «χαρτί» του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., σε βάρος των γειτόνων μας), η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ‘Δημοκρατίας της Μακεδονίας’ είναι ένα σημαντικό βήμα:

  • Όχι, το ονοματολογικό δεν ήταν μια απλή λεπτομέρεια – αλλιώς θα είχε λυθεί από το 1992.
  • Όχι, το δικαίωμα των γειτόνων μας στον αυτοπροσδιορισμό δεν ήταν δευτερεύον – αλλιώς δεν θα έβγαιναν επί χρόνια στους δρόμους χιλιάδες εθνικιστές για «το όνομα, που είναι η ψυχή τους», προς όφελος της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς και στις δύο χώρες.
  • Όχι, η αναγνώριση της γλώσσας δεν ήταν απλά «πολιτισμικό» ζήτημα – αλλιώς η βία σε βάρος των ανθρώπων που μιλούσαν και μιλούν τα «μακεντόνσκι» δεν θα ήταν μέρος της κρατικής πολιτικής για δεκαετίες, όπως παραδέχτηκε κυνικά, προ ημερών, πρώην ευρωβουλευτής της ΝΔ.

Είναι σαφές ότι η συμφωνία των δύο χωρών είναι συμβιβασμός με πολλαπλές σκοπιμότητες:

  • Ναι, επιταχύνθηκε λόγω του ιδιοτελούς υπολογισμού του ΝΑΤΟ να οριοθετήσει την επιρροή της Ρωσίας στα Βαλκάνια. Όμως, η μεν Ελλάδα, ως μέλος του ΝΑΤΟ, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο «συνοικέσιο αυτό. Οι δε επιδιώξεις του ΝΑΤΟ βρίσκουν, ως γνωστόν, εύφορο έδαφος σε μια χώρα που βρισκόταν μέχρι πρότινος υπό διαμελισμό.
  • Ναι, στα ζητήματα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού, της μειονότητας και του δήθεν αλυτρωτισμού των γειτόνων μας, η συμφωνία αντανακλά την εκσυγχρονισμένη εθνικιστική υπεροψία της «ισχυρής Ελλάδας» – την ίδια που έδειξαν όλες οι κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας, αξιοποιώντας την προέλαση του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια, και αρνούμενες, όπως και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, την de facto αναγνώριση των γειτόνων μας ως εθνικά Μακεδόνων.
  • Ναι, είναι αλήθεια πως το ΝΑΤΟ είναι το αντίθετο της ασφάλειας και πως τα κράτη δεν έχουν φίλους ή εχθρούς, παρά μόνο συμφέροντα. Όμως τα κινήματα και η Αριστερά, και στις δύο πλευρές των συνόρων, έχουν επίσης συμφέρον η μεν κοινωνική διαμαρτυρία να μην αφομοιώνεαι από την εθνικιστική Δεξιά – ο δε αντιιμπεριαλισμός να μην γίνεται ψηφοθηρικός εθνικισμός και καρικατούρα αντικυβερνητικού λόγου. Η θέση ότι το ονοματολογικό «λύνεται υπό το ΝΑΤΟ είναι ακριβής: αν όμως η λύση του ονοματολογικού πρέπει να περιμένει τη διάλυση του ΝΑΤΟ, είναι και κάπως υποκριτική…

Παρότι στην Ελλάδα η ΝΔ παίζει επικίνδυνα το χαρτί της Ακροδεξιάς, φαίνεται πως δημιουργούνται οι όροι για να κλείσει ένας κύκλος που άνοιξαν, τη δεκαετία του ’90, οι εθνικισμοί και οι κρατικές σκοπιμότητες. Φυσικά δεν τελείωσε τίποτα: η ειρηνική συμβίωση των δύο λαών, η αλληλεγγύη στα Βαλκάνια και το «βέτο» στο ΝΑΤΟ παραμένουν υπόθεση των λαών. Δική μας υπόθεση.

Ανασύνθεση-ΟΝΡΑ

Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Θεματικές: 
Κατηγορίες: