Κρατική δολοφονία στην Κασσαβέτεια
Την Πέμπτη 9/12/2010, το πρωί, Βούλγαρος κρατούμενος, μετά από 10 μέρες αποχής από το συσσίτιο, -συμμετέχοντας στην πανελλαδική κινητοποίηση των κρατουμένων στις φυλακές- μεταφέρθηκε από τις φυλακές Δομοκού στις φυλακές Κασσαβέτειας. Εκεί, λίγο μετά την άφιξή του ένοιωσε αδιαθεσία, όμως δεν υπήρχε γιατρός για να τον περιθάλψει άμεσα, έτσι αργότερα μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας Αλμυρού όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Μετά από ένα ακόμα τραγικό θάνατο στις ελληνικές φυλακές, μια επί της ουσίας ακόμα κρατική δολοφονία, τα ερωτήματα που τίθενται είναι και πάλι πολλαπλά: Με 300 περίπου κρατούμενους σε όλες της τις πτέρυγες και 150 περίπου σωφρονιστικούς και διοικητικούς υπαλλήλους, η Κασσαβέτεια συνιστά ένα χωριό. Ποια εγκληματική πολιτική στερεί από ένα ολόκληρο χωριό την παρουσία γιατρού; Ποια ανθρωποβόρα λογική καταδικάζει σε θάνατο κρατούμενους αδιαφορώντας για στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους;
Σήμερα στην Κασσαβέτεια βρίσκονται ως «φιλοξενούμενοι» -μεταταχθέντες πρόσφατα από άλλες φυλακές της χώρας- 70 περίπου κρατούμενοι. Όλοι είναι αλλοδαποί των οποίων η ποινή έχει ήδη λήξει, αλλά εξακολουθούν να κρατούνται με το πρόσχημα της απέλασης αφού εισήλθαν κάποτε στη χώρα χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα. Είναι παντελώς αδιάφορο για τους δικαστικούς λειτουργούς, τις διευθύνσεις των φυλακών και το Υπουργείο αν αυτοί οι άνθρωποι -και πάρα πολλοί άλλοι που βρίσκονται σε παρόμοια θέση σε άλλες φυλακές της χώρας- είναι δυνατόν ή όχι να απελαθούν. Είναι γνωστό ότι λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν στις χώρες προέλευσής τους, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ ή η Σομαλία, η απέλασή τους είναι ανέφικτη. Και όμως, εκατοντάδες Αφγανοί, Ιρακινοί και Σομαλοί κρατούνται στις ελληνικές φυλακές με το πρόσχημα της απέλασης.
Είναι επίσης γνωστό ότι η Βουλγαρία είναι πλέον μέλος της ΕΕ. Επομένως κανένας Βούλγαρος πολίτης δεν μπορεί να απελαθεί ως παράνομα εισελθών στην Ελλάδα. Και όμως ο Βούλγαρος κρατούμενος βρισκόταν ακόμα στις ελληνικές φυλακές με την «δικαιολογία» ότι έπρεπε να απελαθεί επειδή κάποτε, πριν την ένταξη της Βουλγαρίας στην ΕΕ, εισήλθε «παράνομα» στη χώρα. Ο κάθε πρωτοετής φοιτητής της Νομικής γνωρίζει ότι σε πιθανή δικονομική αντίθεση, εφαρμόζεται πάντα ο νόμος που είναι υπέρ του κατηγορουμένου. Οι εισαγγελείς, οι διευθυντές φυλακών και το Υπουργείο αγνοούν την απλή αυτή αρχή;
Αυτήν την μισάνθρωπη κρατική τακτική πρέπει επιτέλους να την σταματήσουμε! Οι κρατούμενοι είναι άνθρωποι με δικαιώματα, δεν είναι ανακυκλούμενα αναλώσιμα. Στα κάτεργα της δημοκρατίας καθημερινά εξοντώνονται άνθρωποι, τσαλακώνονται συνειδήσεις, καταπατούνται αξιοπρέπειες. Ως Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα υποστηρίζουμε με τις όποιες δυνάμεις μας τον αγώνα των φυλακισμένων, εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας και ενώνουμε τη φωνή μας με τη δική τους για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.
Βόλος, 10 Δεκέμβρη 2010
