Το ραντεβού παραμένει στο δρόμο...
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, βρίσκομαστε εν μέσω μιας δίκης εναντίον της Ομάδας Δέλτα που στις 5 Μάη του 2010 εισέβαλε στα γραφεία του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα και του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, χωρίς αφορμή και χωρίς ένταλμα, καταστρέφοντας υποδομές, βρίζοντας χυδαία και ρατσιστικά και τραυματίζοντας μέλη μας. Η 5η Μάη είναι η μέρα της μαζικότατης διαδήλωσης ενάντια στο πρώτο Μνημόνιο, που ωστόσο στιγματίστηκε από το δολοφονικό εμπρησμό στη Marfin και το θάνατο τριών εργαζομένων. Τη λήξη της πορείας διαδέχτηκε μια άνευ προηγουμένου αυθαιρεσία των αστυνομικών δυνάμεων στην περιοχή των Εξαρχείων, που θεώρησαν ότι δρουν υπό καθεστώς ασυλίας.
Πράγματι, η απρόκλητη επίθεση των Δελτάδων στα γραφεία μας έγινε με απόλυτη επίγνωση και νηφαλιότητα για λόγους εκδικητικότητας και εκφοβισμού, ενάντια σε έναν πολιτικό χώρο που στηλιτεύει δημόσια την κρατική τρομοκρατία σε όλες της τις εκδοχές και υπερασπίζεται έμπρακτα τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα ανθρώπων (με ή χωρίς χαρτιά), αλλά και την αξίωσή τους να εξεγείρονται και να αντιστέκονται απέναντι στις άδικες και απάνθρωπες πολιτικές που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο.
Αναμένοντας λοιπόν την απολογία των κατηγορούμενων αστυνομικών και την ολοκλήρωση της δικαστικής διαδικασίας, δεν θα πρέπει να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι χρειάστηκαν τρεις ολόκληρες ημέρες --σε δικαστηριακό χρόνο--για να εξεταστούν μόνο οι 9 μάρτυρες κατηγορίας (τα μέλη του Δικτύου). Και ενώ αποδεικνυόταν περίτρανα από τις αφηγήσεις και το φωτογραφικό υλικό τόσο η βιαιότητα της επίθεσης όσο και η γελοιότητα των ισχυρισμών των αστυνομικών ότι τάχα δεν μπήκαν ποτέ μέσα στο χώρο--είναι χαρακτηριστικό ότι οι κατήγοροι αντιμετωπίστηκαν ως κατηγορούμενοι, ενώ ακούστηκαν μέχρι και ρατσιστικά σχόλια μέσα στην αίθουσα.
Ακόμη ωστόσο δεν έχει λήξει τίποτα. Η τιμωρία των αστυνομικών είναι αναγκαία τόσο για να μπει φρένο στην αστυνομική ασυδοσία όσο και για να φανεί αν η Δικαιοσύνη είναι στοιχειωδώς... ανεξάρτητη (ή αντίθετα συνένοχη). Οι Δελτάδες, που σήμερα εκτίθενται επώνυμα και αναγνωρίζονται από την πολιτική αγωγή, «επιχείρησαν» με συμμορίτικη και φασιστική λογική, στο πλαίσιο νομιμοποίησης της κρατικής τρομοκρατίας.
Ανεξάρτητα όμως από την έκβαση της δίκης, εμείς ως πολιτικός χώρος και παρά τις επιθέσεις που έχουμε υποστεί, δεν φοβόμαστε ούτε θα καμφθούμε από τους τραμπούκους των σωμάτων ασφαλείας και των φασιστών. Αντιθέτως, θα μας βρίσκουν μπροστά τους ως κομμάτι ενός πολύ μεγαλύτερου κινήματος που αρνείται συνειδητά να συνηθίσει το... κτήνος και να αποδεχτεί την απανθρωποποίηση της κοινωνίας μας. Μετά τη δίκη, το ραντεβού μας έτσι κι αλλιώς παραμένει στο δρόμο.
Μυρτώ Λαζαρίδου
