Σήμερα το βράδυ φεύγουν οι μετανάστες απεργοί πείνας για την Κρήτη και αδειάζει το Μέγαρο Υπατία. Μετά από 44 ημέρες απεργίας πείνας, οι 300 φεύγουν δικαιωμένοι, αφού ικανοποιήθηκε μεγάλο μέρος των αιτημάτων τους. Η θετική έκβαση της απεργίας πείνας απέδειξε ότι:

1. Οι κοινωνικοί αγώνες μπορούν να φέρνουν αποτελέσματα και να μην δίνονται μόνο για την τιμή των όπλων.

2. Οι νίκες δεν κερδίζονται ούτε με παρακάλια ούτε με "πνεύμα συναίνεσης". Χρειάζονται σθεναρή πάλη, άκαμπτο φρόνημα, καθώς και θυσίες για να επιτευχθεί έστω και η πιο μικρή κατάκτηση.

3. Κανένας αγώνας δεν πρόκειται ποτέ να τα καταφέρει χωρίς κοινωνική στήριξη και οργανωμένη αλληλεγγύη.

4. Οι μετανάστες δεν είναι αντικείμενα φιλανθρωπίας αλλά υποκείμενα αγώνα. Αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του εργατικού κινήματος κι έτσι πρέπει να λογίζονται.

Η δικαίωση των 300 δεν πρέπει όμως να οδηγήσει σε εφησυχασμό. Έχουμε μπροστά μας αγώνες όχι μόνο για να υλοποιηθούν οι κυβερνητικές εξαγγελίες για μείωση των ενσήμων και του απαιτούμενου χρόνου παραμονής για τη νομιμοποίηση, αλλά και για να δοθεί οριστικό τέλος στο απαρτχάιντ που υφίστανται οι ξένοι εργάτες. Ξεκινώντας από την αντιφασιστική-αντιρατσιστική διαδήλωση του Σαββάτου 19/3 (πλ. Κοτζιά 2:30), θα πρέπει να οπλιστούμε με αποφασιστικότητα για να δώσουμε τις επερχόμενες μάχες ενάντια στα τείχη και τις διαιρέσεις που κατακερματίζουν τους; εκμεταλλευόμενους. Η αρχή όμως έγινε, ένας καινούργιος δρόμος άνοιξε.

Αθήνα, 14/3/11

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Η σημερινή απόφαση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει μέρος των αιτημάτων των 300 μεταναστών απεργών πείνας, απέδειξε ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται. Επίσης, έδειξε σε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες ότι η κυβέρνηση του Μνημονίου δεν είναι ανίκητη. Το άκαμπτο αγωνιστικό φρόνημα και πλατιά κοινωνική αλληλεγγύη μπορούν να φέρουν χειροπιαστά αποτελέσματα.

Είναι προφανές ότι θα χρειαστούν μακροχρόνιοι σκληροί αγώνες για να αρθεί το απρατχάιντ σε βάρος των ξένων εργατών που ζουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ωστόσο, δεν πρέπει να χωρεί αμφιβολία ότι η αυταπάρνηση των 300 άνοιξε έναν καινούργιο δρόμο ελπίδας.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι (και ήταν πολλοί...) στήριξαν αυτόν το δύσκολο αγώνα από τη Νομική έως τα νοσοκομεία. Μα πάνω απ' όλα, θα θέλαμε να χαιρετίσουμε με σεβασμό  τους 300 αγωνιστές για τους οποίους μπορεί να περηφανεύεται όλη η εργατική τάξη.

Αθήνα 9/3/11

  Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να αντιμετωπίσει την απεργία πείνας των 300 μεταναστών με την αστυνομική καταστολή. Επειδή ο αγώνας δεν έσπασε ούτε από τις κακουχίες ούτε από την εκστρατεία συκοφάντησης, οι κυβερνητικοί ιθύνοντες επιστρατεύουν τώρα την κρατική βία, μήπως επιτύχουν καλύτερο αποτέλεσμα. Από το πρωί γινόμαστε αποδέκτες μιας "άνωθεν" οργανωμένης διαρροής ότι οι απεργοί πείνας απειλούνται με απέλαση, αν δεν δεχτούν την πρόταση της κυβέρνησης για εξάμηνο καθεστώς ανοχής. Και για να μη μένουν στα λόγια, συνελήφθησαν σήμερα στον Ερυθρό Σταυρό δύο αλληλέγγυες φοιτήτριες που συνόδευαν νοσηλευόμενους απεργούς πείνας.

Σήμερα, που 100 περίπου απεργοί πείνας μετανάστες έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με σοβαρά προβλήματα υγείας και προφανή κίνδυνο απώλειας και της ίδιας τους της ζωής, η κυβέρνηση, με την στήριξη των πρόθυμων ΜΜΕ, επιχειρεί να δικαιολογήσει την πολιτικά έωλη αδιαλλαξία της με τα μόνα όπλα που της έχουν απομείνει: το ψέμα και την συκοφάντηση.

Σήμερα, που με μόνο όπλο την βιολογική τους ύπαρξη οι 300 απεργοί πείνας μετανάστες βρίσκονται στην 38^η ημέρα του αγώνα τους, όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας συνειδητοποιούν ότι αυτός ο αγώνας δεν είναι μόνο αγώνας των μεταναστών ενάντια στις διακρίσεις που υφίστανται, αλλά είναι και αγώνας όλων των εργαζομένων ενάντια στην οργανωμένη αθλιότητα που λεηλατεί το σήμερα και στραγγαλίζει το αύριο όλων μας.

Από τις 25 Γενάρη, 300 περίπου μετανάστες εργάτες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν ξεκινήσει μια σκληρή απεργία πείνας. Διεκδικούν ίσα δικαιώματα με τους ντόπιους συναδέλφους τους και τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και των μεταναστριών που ζουν, εργάζονται και μετακινούνται στη χώρα. Οι αγωνιζόμενοι απεργοί πείνας μετανάστες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κοινωνικού αγώνα. Προτάσσουν τη ζωή τους απέναντι στη βαρβαρότητα της εξουσίας, στην εξαθλίωση που προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνηση σ’ ολόκληρη την κοινωνία. Αγωνίζονται για τη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.

Οι 300 απεργοί πείνας διακινδυνεύουν τη ζωή τους όχι στη βάση προσωπικών και ιδιοτελών κινήτρων, αλλά για μια συλλογική δίκαιη αντιμετώπιση όλων των μεταναστών και μεταναστριών που βρίσκονται στη χώρα. Από την πρώτη στιγμή ζήτησαν την αλληλεγγύη και τη γεφύρωση του αγώνα τους με τα προτάγματα όλων κοινωνικών ομάδων που χτυπιούνται από τν αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Το τελευταίο 24ωρο, 27 μετανάστες απεργοί πείνας έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομεία της Αθήνας, με συμπτώματα βαριάς αφυδάτωσης και νεφρικής ανεπάρκειας και άλλοι 4 σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, με λιποθυμικά επεισόδια.