Πρόκειται περί δειλίας ή εμπαιγμού; Μάλλον για... καθεστωτικού DNA συνδυασμό και των δύο. Ο λόγος για την παραμονή, δυόμισι μήνες μετά την κατάργηση του σχετικού νόμου, των Δ. Κουφοντίνα, Αλ. Γιωτόπουλου και Β. Τζωρτζάτου στις Φυλακές Δομοκού ενώ έχουν κάνει εξαρχής αίτηση μεταγωγής στις φυλακές που βρίσκονταν, όπως είχε ρητά διαβεβαιώσει ότι θα γίνει ο υπουργός Δικαιοσύνης. Παράλληλα, οι Κ. Γουρνάς και Ν. Μαζιώτης έχουν μεταχθεί μεν προσωρινά στις Φυλακές Κορυδαλλού, λόγω της δίκης τους, έγινε όμως προσπάθεια κατά τη διάρκεια της δεκαήμερης διακοπής της να επαναμεταχθούν στο Δομοκό, που τελικά ανεστάλη χάρη στην αποφασιστική στάση τους.
Στις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις που έχουν γίνει στο υπουργείο προκειμένου να τελειώσει αυτό το αίσχος, τα στελέχη του απαντούν με ψοφοδεή επιχειρήματα και ένοχες σιωπές. Δεν εκπλησσόμαστε, το «βραχιολάκι» στον Σάββα Ξηρό, αυτός ο κυνικός τραυματισμός του πολυτραυματία έγκλειστου, προλόγισε τον κυβερνητικό κατήφορο, όμως εξοργιζόμαστε, γιατί αν είναι τόσο δειλοί και υποκριτές που δεν μπορούν να κάνουν ούτε μια μεταγωγή στα υπόγεια των Φυλακών Κορυδαλλού, πώς θα υπερασπιστούν τους δικούς τους νόμους από τα συνεχή πραξικοπήματα της δικαστικής χούντας;