Για τον Θανάση

  • Δημοσιεύτηκε: Δευ, 02/07/2018 - 2:28μμ

Με τον Θανάση βρεθήκαμε μαζί στο ποτάμι (που δε γύριζε πίσω) του μεγάλου φοιτητικού κινήματος του 2006-07. Στις αλυσίδες κάθε Πέμπτη στις πορείες, αλλά και στις συνελεύσεις. Με κόντρες, που όμως δεν άφηνε ποτέ να χαθεί η συντροφικότητα.

Με τον Θανάση ξαναβρεθήκαμε στην εξέγερση του Δεκέμβρη, στην κατάληψη του Πολυτεχνείου αυτός, στης Νομικής εμείς, αλλά σταθερά στην ίδια όχθη του ποταμού.

Με τον Θανάση ειδωθήκαμε την βδομάδα που η ιστορία φαινόταν να μας έλεγε ότι όλα είναι εφικτά, ή έτσι νομίζαμε, την βδομάδα του δημοψηφίσματος.

Με τον Θανάση και μετά τις ανακατάξεις που ακολούθησαν, εξακολουθήσαμε να είμαστε σε άλλους χώρους, αλλά ποτέ δεν μπορέσαμε να ξεχάσουμε ότι μια γενιά παρέμενε πολιτικά αδικαιώτη και κοινωνικά στο περιθώριο.

Με τον Θανάση για τελευταία φορά βρεθήκαμε στις περιφρουρήσεις της κατάληψης του City Plaza συζητώντας την ανάγκη για μια νέα αριστερά.

Ο Θανάσης ήταν ένας ατίθασος αριστερός, ένας άνθρωπος που ήθελε να ζει στα άκρα. Θαμώνας στο υπόγειο της ΑΣΟΕΕ για χρόνια, μιλώντας με την ίδια ευκολία με τους συντρόφους του, αλλά και τους αντιπάλους του. Ένας άνθρωπος που δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς πάθος και ένταση ούτε ένα δευτερόλεπτο της ζωής του. Που ήθελε συνεχώς να είναι σε κίνηση, για αυτό και η ακινησία της αριστεράς τον έκανε να ασφυκτιά και να απογοητεύεται. Αφοσιωμένος και στις δύο άλλες μεγάλες του αγάπες: τον Παναθηναικό και τον άλλο Θανάση.

Θα τον θυμόμαστε μαζί με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες του όπως ήταν.
Ευχόμαστε δύναμη στους ανθρώπους του, ξέρουμε πόσο δυσαναπλήρωτος είναι. Κουράγιο

Ανασύνθεση ΟΝΡΑ
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά

Κατηγορίες: