Επαναπροωθήσεις: Ένα κρυφό έγκλημα συντελείται στα σύνορα

  • Δημοσιεύτηκε: Τετ, 24/03/2021 - 10:52μμ

Από πέρσι το Μάρτη ο ακήρυχτος πόλεμος των επαναπροωθήσεων εντάθηκε και στα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας. Όπως πιστοποιούν δεκάδες μαρτυρίες, το ελληνικό λιμενικό θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των προσφύγων που προσπαθούν να περάσουν το Αιγαίο, είτε σύροντας τις λέμβους τους, είτε προκαλώντας κυματισμούς, ώστε να τους στείλουν πίσω προς τα απέναντι παράλια. Εφαρμόζουν δε και μια ακόμα μέθοδο, βγαλμένη από τα πιο νοσηρά μυαλά κατασταλτικής φαντασίας: διασώζουν τους πρόσφυγες και κατόπιν τους επιβιβάζουν σε σωσίβιες λέμβους τις οποίες εγκαταλείπουν, χωρίς μηχανή ή άλλα μέσα, να παρασυρθούν προς τα τουρκικά παράλια. Συχνά, δε, κάνουν το ίδιο και με εκείνους που καταφέρνουν να φτάσουν στα ελληνικά νησιά, να πατήσουν δηλαδή πόδι σε ευρωπαϊκό έδαφος: αντί να τους οδηγήσουν στα κέντρα καταγραφής, τους επιβιβάζουν σε σκάφη του λιμενικού και εφαρμόζουν την ίδια μέθοδο προώθησης προς τις απέναντι ακτές. Πρακτικές εκτός κάθε εθνικού ή διεθνούς δικαίου, αντίθετες στο ίδιο το δίκαιο της θάλασσας, απάνθρωπες, προκλητικές.

Η πρακτική των pushbacks είναι γνωστή από παλιά (με πιο τρανταχτή περίπτωση τo πολύνεκρο ναυάγιο στο Φαρμακονήσι), ενώ συνεχίστηκε συστηματικά και κατά την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με ξυλοδαρμούς και επαναπροωθήσεις κυρίως στον Έβρο. Εντάθηκε δε μετά τον Μάρτη του 2020, όταν μαζί με τα γεγονότα στον Έβρο και τις επιθέσεις στρατού, αστυνομίας αλλά και παραστρατιωτικών στους πρόσφυγες που είχαν συγκεντρωθεί στα σύνορα, εγκαινιάστηκε και η "νέα πολιτική" της κυβέρνησης, η "φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων".

Η ελληνική κυβέρνηση, απέναντι στις δεκάδες καταγγελίες και τα πειστήρια, αρκείται στη σιωπή ή στις εύκολες απαντήσεις περί «προπαγάνδας του Ερντογάν». Ωστόσο οι φωτογραφίες, αλλά και άλλα στοιχεία (όπως το γεωγραφικό στίγμα των λεμβών και των ανθρώπων πάνω στα ελληνικά νησιά και οι μαρτυρίες ντόπιων που δεν τολμούν όμως να μιλήσουν),αποδεικνύουν πώς παράνομες και απάνθρωπες επαναπροωθήσεις συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά που επιβεβαιώνουν τα γεγονότα: οι αναφορές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την εμπλοκή της Frontex σε τέτοιες επιχειρήσεις, που έφτασαν μέχρι τη διακοπή της χρηματοδότησής της λόγω καθυστέρησης στη διερεύνηση των καταγγελιών, δεν φαίνεται να προβληματίζουν την ελληνική κυβέρνηση.

Όλα αυτά συμβαίνουν υπό την εκκωφαντική σιωπή των περισσότερων ΜΜΕ, καθώς είναι μετρημένα στα δάχτυλα τα τοπικά και εθνικά μέσα που μιλάνε για όλα αυτά τα γεγονότα. Αντίθετα, η πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης έσπευσαν να ανακοινώσουν με πηχυαίους τίτλους την "επιτυχία" της ελληνικής αστυνομίας να ανακαλύψει "κύκλωμα που διευκολύνει την είσοδο των προσφύγων στην επικράτεια". Επί της ουσίας, το "κύκλωμα" είναι οι οργανώσεις που καταγγέλλουν τις παράνομες επαναπροωθήσεις, είναι εκείνες που δημοσιεύουν τα στοιχεία για το έγκλημα που συντελείται στα ελληνικά νησιά. Με το ελληνικό λιμενικό, την αστυνομία, το υπουργείο και την κυβέρνηση να αρνούνται τα περιστατικά, οι ντόπιοι μάρτυρες, στην περίπτωση που υπάρχουν, φοβούνται να μιλήσουν, ακόμα και ανώνυμα, στις ερευνητικές και δημοσιογραφικές ομάδες που ασχολούνται με το θέμα. Άλλωστε οι διώξεις ενάντια στις οργανώσεις έχουν και αυτό το στόχο: όποιος/α μιλήσει, εύκολα μπορεί να κατηγορηθεί ότι διευκόλυνε την παράνομη είσοδο προσφύγων στη χώρα.

Μετά από τόσα χρόνια κατασυκοφάντησης αλληλέγγυων, ΜΚΟ, και οποιουδήποτε στέκεται δίπλα στους πρόσφυγες, με την εγκληματική πολιτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας που εφάρμοσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σημαντικά κομμάτια των νησιωτικών κοινωνιών είναι ευχαριστημένα, αφού επιτέλους "έχουμε θαλάσσια σύνορα". Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι/ες που προσπαθούν να κάνουν γνωστό το έγκλημα και αγωνίζονται για να σταματήσει. Γιατί είναι έγκλημα, ενάντια σε κάθε εθνικό ή διεθνές δίκαιο, αντίθετο σε κάθε ανθρωπισμό, έγκλημα με θύματα παιδιά, γυναίκες, άντρες, ηλικιωμένους που προσπαθούν να ξεφύγουν απ' τον πόλεμο και τη φτώχεια.

Το δικαίωμα του πρόσφυγα που φτάνει στη χώρα μας να υποβάλει αίτημα ασύλου είναι και πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο. Η σιωπή είναι συνενοχή στο έγκλημα.

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Κατηγορίες: