Το παζλ της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα

  • Δημοσιεύτηκε: Κυρ, 01/12/2013 - 3:10μμ

Ένα πρωί του 2006 μια ομάδα Χρυσαυγιτών έκανε την εμφάνισή της στην κεντρική λεωφόρο του Περάματος φωνάζοντας συνθήματα και γράφοντας με σπρέι στους τοίχους. Έκαναν ντόρο με τις φωνές τους, πράγμα που έκανε αρκετούς περαστικούς και μαγαζάτορες να τους κοιτάνε έκπληκτοι και να αναρωτιούνται ποιοι είναι αυτοί.

Τον Ιούνιο του 2012 η Χρυσή Αυγή βγάζει βουλευτή στη Β΄   Πειραιώς, τον Λαγό, που είναι από το Πέραμα. Η έκπληξη του 2006 έδωσε τη θέση της στη βεβαιότητα του 2012 (το αναμέναμε λίγο πολύ). Ας πάρουμε όμως το νήμα από την αρχή για να προσπαθήσουμε να βρούμε κάποια κομμάτια που συνθέτουν αυτό το παζλ.

Στο Πέραμα των καταπατήσεων και των μετέπειτα παραχωρητηρίων για τα οικόπεδα, οι άνθρωποι που έχτισαν τα σπίτια τους σ' αυτά ανέπτυξαν μια πελατειακή σχέση με την εκάστοτε δημοτική αρχή, αλλά και με τους βουλευτές της περιοχής, που συνεχίζεται με προσωπικές συνδιαλλαγές μέχρι και σήμερα, μια και τα προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν (δρόμοι, αποχέτευση, χαρτιά κυριότητας κ.ά.). Το ρουσφέτι διαμορφώνει συνειδήσεις στο μεγάλο χωριό που λέγεται Πέραμα.

Στο Πέραμα το 13,5% των ενηλίκων είναι αγράμματοι και το 30% απόφοιτοι δημοτικού. Μετά από προσωπικές επαφές έχει διαπιστωθεί ότι εκατοντάδες σπίτια δεν έχουν ούτε ένα βιβλίο. Σε συνδυασμό με την αδιαφορία, την ανικανότητα, την εθελοτυφλία και το φόβο της συντριπτικής πλειονότηταs των καθηγητών απέναντι στα φασιστικά φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο προαύλιο, στις τάξεις, στη σύνθεση των δεκαπενταμελών συμβουλίων και μέσα στο χώρο του σχολείου, δημιουργούν γόνιμο έδαφος για την εξάπλωση του ναζιστικού φαινομένου της Χρυσής Αυγής.

Στις δεκαετίες του '70-'80, ακόμα και του '90, τα παιδιά της εργατικής τάξης, σπρωγμένα από τους γονείς τους αλλά και γοητευμένα από τα χρήματα που έβλεπαν να παίρνει ο πατέρας τους, παρατούσαν το σχολείο και πήγαιναν στη µώνη για δουλειά. Δουλειά σκληρή, δύσκολη, αλλά, όταν στα 14-15 τους χρόνια ερχόταν η πληρωμή της Παρασκευής και η έξοδος του Σαββάτου με την καινούργια μηχανή, όλα άρχιζαν και τέλειωναν γύρω από τα λεφτά που είχαν στην τσέπη τους. Η λαϊκή μαγκιά, ο τσαμπουκάς, οι κόντρες, το γήπεδο απαραίτητα την Κυριακή ήταν χαρακτηριστικά μιας φυσιογνωμίας ανθρώπου που μεγάλωνε σιγά σιγά. Οι περισσότεροι απ' αυτούς είχαν και έχουν παντελή αδιαφορία για τα δημόσια πράγματα και την πολιτική. Ένα κομμάτι του πληθυσμού ζούσε διαβάζοντας την Αυριανή, το Κλικ, την Εσπρέσο, βλέπει Ερωτοδικείο - Πάνια - Θέμο, όλη αυτή την υποκουλτούρα. Στις παρυφές του οικιστικού ιστού, ένα τμήμα λούμπεν με τη γοητεία της αεργίας και του παρασιτικού βίου, με χαμηλά ένστικτα, προσθέτει κι αυτό κάποιο κομμάτι στο παζλ.

 Η αντίληψη της ανάθεσης στο χώρο της µώνης μεταξύ εργαζομένων και σωματείου ήταν κυρίαρχη. Ένα σωματείο που περιόριζε τις διεκδικήσεις του μόνο στον οικονομικό τομέα, πολλές φορές με λάθος χειρισμούς, αδιαφορώντας για τα έργα υποδομής και ανάπτυξης της µώνης. Αυτοί που φωνάζουν και ωρύονται τώρα για τους φασίστες στη µώνη είναι οι ίδιοι που εκκόλαψαν και ανάθρεψαν τους Χρυσαυγίτες βάζοντάς τους στα ψηφοδέλτια και χαϊδεύοντάς τους για τις ψήφους τους, κλείνοντας τα αφτιά τους σε κάποιες μεμονωμένες φωνές που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου. Δυστυχώς, ήδη υπάρχουν περίπου 170 υπογραφές για μαύρο σωματείο, που μάλλον θα κατατεθούν ή έχουν κατατεθεί.

Στην Επισκευαστική µώνη η ανεργία έχει ανέβει στο 95%, με άμεσο αντίκτυπο στον κοινωνικό ιστό του Περάματος. Δεκάδες εμπορικά μαγαζιά έχουν βάλει λουκέτο, όσα έχουν απομείνει είναι θέμα χρόνου να κλείσουν και αυτά. Εκατοντάδες οικογένειες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα είδη πρώτης ανάγκης, αδυνατώντας να επιβιώσουν. Η ανεργία και η φτώχεια δεν σε οδηγούν πάντα αριστερά, αλλά αρκετές φορές κινείσαι προς πιο συντηρητικά πεδία.

Ένα μέρος των ψηφοφόρων και συμπαθούντων της ΧΑ είναι ένα μείγμα ανθρώπων που, κατά τη γνώμη μου, δεν υιοθετεί εκ πεποιθήσεως φασιστικές ιδέες ή πρακτικές. Είναι κάποιοι που ταυτίστηκαν με τη συμπεριφορά της, με την εικόνα της όπως τεχνηέντως προβλήθηκε από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, που την πιστεύουν ως αντισυστημική και θέλουν μέσω αυτής να διοχετεύσουν την οργή τους από τον καναπέ, που μηδενίζουν την πολιτική και τους πολιτικούς γιατί δεν εκπλήρωσαν την υπόσχεσή τους για μια άνετη καταναλωτική ζωή.

Η κρίση είναι συνεκτικός ιστός κομματιών που αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα. Το κομμάτι της κοινωνίας που έδρασε στην Κατοχή, στον Εμφύλιο, στο παρακράτος της Δεξιάς, που στη Χούντα έκανε πράξη χωρίς ενδοιασμούς το «κοίτα τη δουλίτσα σου και την οικογένειά σου και θα πας μπροστά», που φώναζε ως αγανακτισμένος νοικοκυραίος το '80, που έπαιρνε μέρος στις συγκεντρώσεις για τις ταυτότητες, στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία ζει ΚΑΙ στο Πέραμα. Έρχεται έτσι η οικονομική κρίση ως πυροκροτητής ή καταλύτης μαζί με την κρίση του πολιτικού συστήματος και φτάνει τη ΧΑ στο 10,9%.

Τα μέλη της ΧΑ στη συνοικία μου είναι άνθρωποι του υποκόσμου, χούλιγκαν συγκεκριμένης κόκκινης θύρας, οι περισσότεροι γνωρίζουμε το μοναδικό γήπεδο όπου δεν σηκώνεται ποτέ αντιφά πανό, μαθητές για την αίσθηση του ανήκειν ανάμεικτη με τη γοητεία του μιλιταρισμού, και κάποιοι μεγαλύτερης ηλικίας που τους ελκύει η δύναμη και η ατιμωρησία, αγράμματοι ως επί το πλείστον. Ενώ τον προηγούμενο καιρό αντικρίζαμε συνεχώς στους δρόμους της πόλης από το πρωί μέχρι το βράδυ πιτσιρικάδες με τις μαύρες μπλούζες με τη στάμπα να κυκλοφορούν ανενόχλητοι, μετά τις πρώτες συλλήψεις εξαφανίστηκαν. Δειλά δειλά πάλι, όμως, άρχισαν να μαζεύονται κάποιες ώρες έξω από τα γραφεία τους.

Η συμμετοχή όλο και περισσότερων σε αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, σε δομές αλληλεγγύης-αντίστασης βάζει ένα λιθαράκι στην κατασκευή αναχώματος που θα σταματήσει τη διείδυση των Αυγών. Μέσα από τη συμμετοχή και την ενεργοποίηση στην Ανοιχτή Συνέλευση Περάματος, που 2,5 χρόνια λειτουργεί στο Πέραμα, πάρα πολλοί άνθρωποι έρχονται σε επαφή με αξίες όπως η αλληλεγγύη, η ανιδιοτέλεια και έννοιες όπως η συλλογικότητα και ο ριζοσπαστισμός, που συγκρούονται με τον ατομικισμό, την ιδιοτέλεια, τις μικροαστικές αντιλήψεις και τα στερεότυπα που έχουν στο μυαλό και στην ψυχή τους. Κάποια στιγμή η συνέλευση πήρε απόφαση να στηρίξει μια άνεργη έγκυο κοπέλα, γνωρίζοντας ότι πήγαινε και στη ΧΑ για τρόφιμα. Έγινε παρέμβαση στο Τζάνειο νοσοκομείο από πολύ κόσμο της συνέλευσης και εξετάστηκε δωρεάν, παρ' όλες τις αντιρρήσεις του διοικητή του νοσοκομείου και αρκετών γιατρών. Μετά από κινητοποίηση πολλών ανθρώπων, έκανε έναν κύκλο ακριβών εξετάσεων δωρεάν εκτός του νοσοκομείου. Η συγκεκριμένη κοπέλα σε κάποια μετέπειτα συνέλευση πήρε το λόγο και είπε «εγώ έπαιρνα τρόφιμα και από τη ΧΑ αλλά δεν θα ξαναπάω γιατί δεν περίμενα ποτέ ότι τόσος κόσμος χωρίς να με ξέρει θα ενδιαφερόταν για μένα. Αυτό με έκανε να σκεφτώ κάποια πράγματα και πήρα την απόφασή μου». Ας μη βγάλουμε από αυτό γρήγορα συμπεράσματα, αλλά να αφήσουμε το χρόνο να μιλήσει, γιατί η κίνηση δεν είναι ευθύγραμμη, αλλά κυματοειδής. Με μικρές επιτυχημένες δράσεις για το νερό, το ρεύμα και τις κατασχέσεις των σπιτιών, καταλαβαίνουν όλοι όσοι συμμετέχουν την ανάγκη και τη δυναμική της συλλογικής δράσης. Συγχρόνως, όμως, αντιλαμβάνονται ότι αυτές οι δράσεις είναι ένα κομμάτι του ευρύτερου αγώνα που πρέπει να δώσουν για να ανατρέψουν αυτές τις δολοφονικές πολιτικές που οδηγούν την κοινωνία στην πείνα και την εξαθλίωση.

Αν πάρουμε ως παραδοχή ότι η επίδραση της δολοφονίας του Π. Φύσσα είναι επιδερμική σε αρκετούς συμπολίτες μας, καθήκον μας είναι να την κάνουμε ενδοφλέβια. Στο Πέραμα έχουμε εντείνει τις εξορμήσεις μας στις γειτονιές πόρτα πόρτα, μιλώντας πρόσωπο με πρόσωπο προσπαθώντας να αποδομήσουμε τη ΧΑ.

Ενισχύοντας τον αγώνα μας με πολιτιστικά δρώμενα στις γειτονιές, όπως θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών, συζητήσεις και παρεμβάσεις μέσα και έξω από τα σχολεία σε συνεχή βάση, μπορούμε να συμβάλουμε σε μια πολιτιστική αλλαγή της λαϊκής συνείδησης, αναγκαία συνθήκη που, σε συνδυασμό με τον αγώνα για ριζική αλλαγή των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών, μπορούν να διαλύσουν το παζλ.

Μ.Ν.

Θεματικές: 
Κατηγορίες: