1. Το κίνημα των πλατειών αποτελεί μια ισχυρή κοινωνική δύναμη που δεν μπορεί να αγνοεί πλέον κανείς. Ασχέτως της φυσιολογικής κόπωσης μετά από ενάμιση μήνα καθημερινών κινητοποιήσεων, οι πλατείες παραμένουν η Νο1 απειλή για την κυβέρνηση και την τρόικα. Η ικανότητά τους να κινητοποιούν πλατιές μάζες κόσμου, πολύ πέρα από την απήχηση της παραδοσιακής πολιτικής Αριστεράς και των συνδικάτων, η ακόμα πλατύτερη λαϊκή υποστήριξη των αιτημάτων και των δράσεών τους, η πρωτοφανής διάρκεια των κινητοποιήσεών τους, η αντοχή τους στην πλέον βάρβαρη καταστολή, καθώς και το ότι αργά αλλά σταθερά συγκροτούν τις πρώτες οργανωτικές δομές τους, δείχνουν ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα στιγμιαίο ξέσπασμα, αλλά με ένα κίνημα που μπορεί να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό σε βάθος χρόνου. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι όλες οι αιτίες που δημιούργησαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο ξέσπασε το κίνημα των πλατειών όχι μόνο βρίσκονται σε ισχύ, αλλά οξύνονται: α) η ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και μεγάλου μέρους της μεσαίας τάξης, β) το βάθεμα της ύφεσης, η διαφαινόμενη χρεοκοπία και η απουσία οποιασδήποτε προοπτικής εξόδου από το τέλμα, γ) η μαζικοποίηση της πεποίθησης ότι το Μεσοπρόθεσμο οδηγεί με μεγαλύτερη ταχύτητα στην καταστροφή την οποία υποτίθεται ότι επιχειρεί να αποτρέψει, δ) η κατάρρευση των ψευδαισθήσεων ότι με το υπάρχον πολιτικό σύστημα μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα, ε) η απώλεια οποιασδήποτε ελπίδας για ατομική ευημερία, στ) η γενικευμένη αίσθηση «εθνικής ταπείνωσης», που απορρέει από την πεποίθηση ότι με την απεύθυνσή της στο ΔΝΤ «η χώρα έπεσε στη β΄ κατηγορία». Κατά συνέπεια, οι πλατείες έχουν τη δυνατότητα να μετατραπούν σε ένα ρωμαλέο ρεύμα λαϊκής-κοινωνικής αντιπολίτευσης, ο οποίος θα μπορούσε να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στο μπλοκ κυβέρνησης-τρόικας-εργοδοσίας.

Πατήστε πάνω στην φωτό για να κατεβάσετε το αρχείο σε μορφή pdf

Τα αγωνιστικά ραντεβού μας στις 28 και 29 Ιουνίου Μας χωρίζουν πια μόνο λίγες ώρες από τη διήμερη πανελλαδική κινητοποίηση της 28ης και 29ης Ιουνίου. Όλα δείχνουν ότι το διήμερο της Γενικής Απεργίας μπορεί να πάρει τις διαστάσεις παλλαϊκού ξεσηκωμού που θα ενταφιάσει οριστικά το Μεσοπρόθεσμο. Αυτός ο αγώνας δεν είναι κρίσιμος μόνο για το μέλλον μας, αλλά αποτελεί φάρο ελπίδας για όλους τους λαούς του κόσμου που θέλουν να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους. Το Σύνταγμα είναι η αφετηρία μιας νέα πορείας.

Στις 28 Ιουνίου μαζευόμαστε στις 9:00 πμ στην πλατεία Συντάγματος για να διαδηλώσουμε και περιμένουμε τις απεργιακές διαδηλώσεις να ενωθούν μαζί μας. Στις 6:00 μμ θα ξεκινήσει μεγάλη λαϊκή συναυλία που θα διαρκέσει μέχρι αργά το βράδυ.

Στις 29 Ιουνίου συντονίζουμε όλες τις δυνάμεις μας για να επιτευχθεί η ουσιαστική περικύκλωση της Βουλής. Οι λαϊκές συνελεύσεις των βορείων προαστίων δίνουν ραντεβού στις 8:00 πμ στο μετρό Ευαγγελισμός. Ενδεικτικά στον Ευαγγελισμό θα είναι οι λαϊκές συνελεύσεις Αγίας Παρασκευής, Χαλανδρίου, Χολαργού, Παπάγου, Ζωγράφου, Γλυκών Νερών, Παλλήνης, Γαλατσίου, Αμαρουσίου, Ηρακλείου, Νέας Ιωνίας, Πατησίων, Ν. Φιλαδέλφειας, Γκύζη, Πειραιά, Αμπελοκήπων-Ερυθρού Σταυρού- Πολυγώνου. Οι λαϊκές συνελεύσεις των νοτίων και ανατολικών προαστίων μαζεύονται στις 8:00 πμ στο Καλλιμάρμαρο. Ενδεικτικά: Ν. Σμύρνη, Βύρωνας, Αγ. Δημήτριο, Βούλα-Βάρη, Νέος Κόσμος, Πετράλωνα-Θησείο-Κουκάκι, Ελληνικό. Οι δυτικές συνοικίες συγκεντρώνονται στο Σύνταγμα (Αμαλίας και Β. Σοφίας). Ενδεικτικά: Πετρούπολη, Αιγάλεω, Περιστέρι, Χαϊδάρι, Άγιοι Ανάργυροι-Καματερό. Τα πρωτοβάθμια σωματεία και οι λαϊκές συνελεύσεις από όλη την Ελλάδα, συμμετέχουν επίσης στα διάφορα σημεία συγκέντρωσης.

Για τον κόσμο που θα έρθει από όλη τη χώρα έχουν προβλεφθεί δομές φιλοξενίας. Για όλο τον κόσμο που για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορεί να είναι πεζός στα μπλόκα, είναι πολύ σημαντικό να βοηθήσει την περικύκλωση με το αυτοκίνητό του από τις 8 πμ, συμμετέχοντας σε μια λευκή κυκλοφοριακή διαδήλωση. Μερικές εκατοντάδες αυτοκίνητα που θα κινούνται διαρκώς με 10-20 χλμ την ώρα στην Κηφισίας, την Μεσογείων και τη Μιχαλακοπούλου και θα επιστρέφουν από εναλλακτικούς δρόμους κάθε φορά που η τροχαία θα τα εκτρέπει, μπορούν να δημιουργήσουν τεράστιο πρόβλημα στην πρόσβαση των βουλευτών. Επαναλαμβάνουμε, επίσης ότι όπως ακριβώς έχουμε πράξει από τις 25 Μαΐου ως σήμερα, θα επιμείνουμε στο μαζικό και αποφασιστικό χαρακτήρα του αγώνα μας. Καλούμε τους πάντες να σεβαστούν και να περιφρουρήσουν αυτήν την επιλογή.

Προειδοποιούμε την κυβέρνηση και τους επιτρόπους της τρόικας να μη τους περάσει καν από το μυαλό τους ότι η καταστολή μπορεί να σπάσει την κινητοποίηση μας.

Στα διλήμματα «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς» του κου Πάγκαλου, εμείς απαντάμε: «το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει». Να χαίρεται τον παππού του!

Δεν φεύγουμε αν δεν φύγουν αυτοί και τα διλήμματά τους!

  Οι πλατείες μας ανήκουν. Το δίκιο είναι με το μέρος μας. Διεκδικούμε το αυτονόητο:

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Πίστη στις δυνάμεις μας. Ή εμείς ή αυτοί!

Είμαστε καταδικασμένοι να νικήσουμε. Το Μεσοπρόθεσμο ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Άμεση Δημοκρατία τώρα!

Η Λαϊκή Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος-26 Ιουνίου 2011

Κίνημα των πλατειών, με κορωνίδα την Πλατεία Συντάγματος: Η μεγαλύτερη, ως προς τη διάρκεια και τη λαϊκή συμμετοχή, κινητοποίηση από τη Μεταπολίτευση· η πρώτη που δεν ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Αριστεράς και τα βασικά της χαρακτηριστικά είναι διαφορετικά από εκείνα των κινητοποιήσεων στις οποίες πρωτοστατούν η Αριστερά (κάθε εκδοχή της), τα συνδικάτα, αλλά και ο αντιεξουσιαστικός χώρος: άμεση δημοκρατία, ειρηνικός χαρακτήρας, δραστικός περιορισμός της κομματικής παρουσίας, μαζικός εθελοντισμός και παλλαϊκά/πανεθνικά φυσιογνωμικά στοιχεία.

Ο πολιτικός στόχος του κινήματος των πλατειών επίσης πρωτοφανής για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα: Να μην ψηφιστεί το Μνημόνιο 2 και να φύγει η κυβέρνηση. Και για την επίτευξη αυτού του στόχου αγωνίζεται με εξαιρετική αποφασιστικότητα. Οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, νέοι κυρίως, αλλά και μεσήλικες ή ηλικιωμένοι, που έμεναν «με το χαμόγελο στα χείλη» στην Πλατεία Συντάγματος στις 15 Ιουνίου, παρά τον καταιγισμό χημικών και τις επελάσεις των ΜΑΤ, αποτελούν υπόδειγμα μαχητικότητας.

Το διήμερο 24 και 25 Ιούνη 2011 πραγματοποιείται στην παραλία του Βόλου το 5ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ της πόλης, ένα γεγονός που συνενώνει και εκφράζει Βολιώτες και Βολιώτισσες, μετανάστες και μετανάστριες, σε μια κοινή εκδήλωση αλληλεγγύης, αλληλοκατανόησης και διεκδίκησης.

Όλα τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους μεταναστευτικούς νόμους που ψήφισαν, όχι μόνο δεν δημιούργησαν ένα νομικό πλαίσιο προστασίας των μεταναστών, αλλά αντίθετα προκάλεσαν νέα προβλήματα. Όλα τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αποτελούν την κύρια αιτία για την φτώχεια την ανεργία και την εγκληματικότητα.

Φαινόμενα βίας Ελλήνων φασιστοειδών σε βάρος μεταναστών στην Αθήνα, η συνεχιζόμενη εργασιακή εκμετάλλευση μεταναστών και μεταναστριών κάτω από απαράδεκτες συνθήκες εργασίας,  οι απάνθρωπες συνθήκες «φιλοξενίας» χιλιάδων προσφύγων στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, το τείχος στον Έβρο και τα πλωτά στρατόπεδα είναι μερικές μόνο από τις εκφράσεις ρατσισμού που αναδύει το ελληνικό κράτος, αλλά και η κοινωνία μας.

Ρατσισμός, που όμως δεν έχει ένα μόνο πρόσωπο, δεν είναι μόνο φυλετικός. Κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος ατόμων ή ομάδων λόγω καταγωγής, φύλου, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, θρησκευτικών πεποιθήσεων και σωματικής ή πνευματικής ικανότητας, αποτελούν μια άλλη ανάλγητη έκφραση κοινωνικού ρατσισμού.

Οι κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν στις 25 Μάη παίρνουν τις διαστάσεις γενικού ξεσηκωμού και δημιουργούν ένα καινούργιο πολιτικό δεδομένο. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, μια κυβέρνηση κλυδωνίζεται από το "πεζοδρόμιο". Για πρώτη φορά από την ψήφιση του Μνημονίου, η αντίσταση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων αρχίζει να δημιουργεί την ελπίδα ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδος από το τέλμα της κοινωνικής ερήμωσης που προκαλούν τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας. Για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση, χιλιάδες αγκαλιάζουν το αίτημα για άμεση δημοκρατία κι έναν τρόπο άσκησης πολιτικής που θα στηρίζεται στην εν σώματι συμμετοχή όλων. Οι πλατείες γκρεμίζουν τείχη και γράφουν Ιστορία!

Στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες το Συντονιστικό του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ αποφάσισε τη "μεταφορά" του φετινού Φεστιβάλ από το Πάρκο Γουδή στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης. Γιατί πιστεύουμε πως οι ζωές και η ευημερία όλων μας, ντόπιων και μεταναστών/ριων, κρίνονται φέτος πολύ περισσότερο στους δρόμους και στις πλατείες των πόλεων που ζούμε. Δίνουμε λοιπόν ραντεβού με όλους και όλες που στηρίζουν και συμμετέχουν στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, άτομα, οργανώσεις, συλλογικότητες, μεταναστευτικές κοινότητες, στις πλατείες, για να να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια στο Μεσοπρόθεσμο, για να αναδείξουμε τα αιτήματα και τα προβλήματα των μεταναστών/ριων για να ενισχύσουμε τον κοινό αγώνα όλων των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτή τη χώρα για δικαιοσύνη, ισότητα και αξιοπρέπεια.

Το Συντονιστικό του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ

17 Ιούνη 2011

Από τις 31-5-2011 αγνοείται ο Παλαιστίνιος πρόσφυγας ,Γκαλέμπ Ταλέμπ, που οι ελληνικές υπηρεσίες κρατούσαν παράνομα στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη χωρίς προσχήματα και με παραβίαση κάθε νομότυπης διαδικασίας από τις αρχές Φεβρουαρίου. Η ελληνική αστυνομία ισχυρίζεται ότι απελάθηκε στο Λίβανο, όμως προκύπτει ότι δεν έχει περάσει ποτέ από το αεροδρόμιο των Σπάτων και δεν έχει φτάσει ποτέ στο Λίβανο.

Ο Παλαιστίνιος απήχθη από τον καταυλισμό προσφύγων στην Πεντέλη όπου διέμενε σε μια παράγκα , στις 12 Φεβρουάριου, οδηγήθηκε στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη και εκτέθηκε στα κανάλια ως στέλεχος οργάνωσης και επίδοξος τρομοκράτης με πρόσχημα ένα περίεργο άρθρο της ίδιας μέρας , της Corriere della Sera, που υπογραφόταν από τον Ιταλό δημοσιογράφο «ειδικό στην τρομοκρατία» Guido Olympio. Σύμφωνα με το δημοσιογράφο που δεν προκύπτει να έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα, ο Γκαλέμπ ήταν στέλεχος της οργάνωσης Φατάχ αλ Ισλάμι και είχε έρθει στην Ελλάδα με αποστολή.

Στους δύσκολους καιρούς της πιο ανελέητης επίθεσης ενάντια στα δικαιώματα, οι πλατείες και οι δρόμοι είναι το μόνο ελπιδοφόρο μήνυμα.  Το λέγαμε από παλιά πως η αντίσταση δεν είναι θέμα των ειδικών. Αποδεικνύεται σήμερα, τόσο κατηγορηματικά!  κάθε μέρα στο Σύνταγμα. Αποδεικνύεται στην στάση του gay, της λεσβίας, του διεμφυλικού που θα βγει περήφανα να περπατήσει στους δρόμους της Αθήνας, και να χλευάσει τον καθωσπρεπισμό, όπως κάθε χρόνο, στο Athens Pride για να φωνάξει άλλη μια φορά πως η σεξουαλική επιλογή και η ταυτότητα φύλου είναι δικαίωμα και όχι αρρώστια, ανωμαλία ή ποινικό αδίκημα.

Οι αγώνες για το φύλο και τη σεξουαλικότητα δεν έρχονται από το πουθενά. Η επιμονή του φεμινιστικού κινήματος χρόνια τώρα,  άνοιξε ένα δρόμο αμφισβητώντας και υπονομεύοντας  τον ηγεμονικό λόγο περί του αναπόφευκτου βιολογικού πεπρωμένου, επιτρέποντας έτσι την διεκδίκηση δικαιωμάτων απ' όλους όσους και όσες δεν βολεύονται  με τους μοιρασμένους ρόλους, τις στατικές αντιλήψεις και τις εξουσίες.

Παρότι θεωρούμε οτι το Athens Pride δεν θα έπρεπε να εχει  εμπορευματικό χαρακτήρα διότι κινδυνεύει να ενσωματωθεί στο κυρίαρχο, και να γίνει ακίνδυνο mαinstream πανηγυράκι,  συμμετέχουμε γιατί ταυτόχρονα πιστεύουμε πως είναι μια απάντηση στον συντηρητισμό, τα στερεότυπα, το σεξισμό, το ρατσισμό, τις διακρίσεις. Γιατί φέρνει "αόρατους" στο δημόσιο χώρο. Γιατί θέλουμε να να είναι ενας χώρος αντίστασης στην κυρίαρχη ιδεολογία και την πατριαρχία

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ