Καμιά ανοχή στις φασιστικές επιθέσεις
H κτηνώδης επίθεση μιας μαινόμενης φασιστικής αγέλης εναντίον του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, Γ. Μπουτάρη, πρέπει να καταδικαστεί έμπρακτα και οι δράστες να λογοδοτήσουν.
Οι βαθιές πολιτικές διαφορές μας με το θύμα της επίθεσης σε καμιά περίπτωση δεν θα μας εμποδίσουν να υπερασπιστούμε το δικαίωμα της γνώμης και της διαφωνίας απέναντι σε κάθε τραμπουκισμό ή εθνικιστικό ολοκληρωτισμό.
Η ηγεσία της Αστυνομίας πρέπει να δώσει εξηγήσεις γιατί δεν επενέβη σε ένα τόσο σοβαρό επεισόδιο με τόσο μεγάλη διάρκεια. Είναι αυτή η διαχρονική ασυλία που δίνει στους δράστες- τραμπούκους το αίσθημα ατιμωρησίας με το οποίο έδρασαν;
Θεματικές:
Κατηγορίες:
«
Δύο άτομα επιχείρησαν να βάλουν φωτιά στην πόρτα του Στεκιού Μεταναστών. Παρά το ότι δεν μπόρεσαν να κάνουν την παραμικρή ζημιά (ο εμπρηστικός μηχανισμός ήταν υποτυπώδης), η πολιτική σημασία της επίθεσης δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Ναζιστικές συμμορίες όπως η Χρυσή Αυγή και η Κρυπτεία συνεχίζουν την τρομοκρατική δράση τους, εκμεταλλευόμενες τη συνενοχή της αστυνομίας και την ανοχή της κυβέρνησης. Πριν τρεις μέρες οι φασίστες επιτέθηκαν στους πρόσφυγες στη Μυτιλήνη.
Η πιο πρόσφατη εξέλιξη στο συριακό εμφύλιο, η κατάληψη του Αφρίν από τον τουρκικό στρατό και από ομάδες του FSA αποτελεί ένα πολύ σοβαρό πλήγμα για τη “Δημοκρατική Ομοσπονδία της Βόρειας Συρίας” (Ροζάβα). Την ίδια στιγμή, εντείνονται οι επιθέσεις των καθεστωτικών δυνάμεων εναντίον θυλάκων στο συριακό έδαφος που βρίσκονται ακόμα υπό τον έλεγχο διαφόρων ομάδων ανταρτών.
2 χρόνια αγώνα, 2 χρόνια γεμάτα δυσκολίες, αλλά και χαρές. 
Ο βομβαρδισμός της Συρίας από ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία αποτελεί πράξη κρατικής τρομοκρατίας και ιμπεριαλιστικής ασυδοσίας. Η περιορισμένη έκταση της επιχείρησης δεν μπορεί να συγκαλύψει τον εγκληματικό χαρακτήρα της. Η βαρβαρότητα των δυτικών δεν λειτουργεί ως ανάχωμα στη βαρβαρότητα Άσαντ-Πούτιν, αλλά ως πολλαπλασιαστής της. Ο αγώνας ενάντια σε κάθε είδους ιμπεριαλισμό, σε κάθε μορφή κρατικής τρομοκρατίας, συνιστά πράξη υπεράσπισης της ζωής και του πολιτισμού.
Αν οι πνιγμοί προσφύγων στο Αιγαίο είναι η μία όψη της απανθρωπιάς της Ευρώπης – Φρούριο, ο εγκλωβισμός και η κράτηση επί μήνες και χρόνια στα άθλια hotspot του Αιγαίου και σε κολαστήρια όπως της Πέτρου Ράλλη, ανθρώπων που το μοναδικό τους «έγκλημα» ήταν η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, είναι η αποκρουστική όψη της Ελλάδας-κρατητήριο.
Ο κρατούμενος Βασίλης Δημάκης βρίσκεται σε απεργία πείνας και δίψας διεκδικώντας να γίνει σεβαστό το δικαίωμά του να παρακολουθεί τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο όπου φοιτά. Πρόκειται για αυτονόητο δικαίωμα –πόσο μάλλον που ο αδειούχος φοράει το «βραχιολάκι» εντοπισμού. Για την ακρίβεια, μια νορμάλ αστικοδημοκρατική Πολιτεία θα έπρεπε να προτρέπει τους κρατούμενους να κάνουν σπουδές. Φευ! Οι μεν δικαστές κωφεύουν στην κραυγή του Δημάκη.
Κάθε μέρα που περνάει η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας κλιμακώνεται. Δεν έχουμε την εκτίμηση ότι επαπειλείται ένας γενικευμένος ελληνοτουρκικός πόλεμος –το σύγχρονο γεωπολιτικό περιβάλλον καθιστά δύσκολο ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Όμως ένα «θερμό επεισόδιο» μόνο έξω από την ατζέντα δεν είναι. Οι (μεγάλες) συνέπειες ενός επεισοδίου θα είναι αντιστρόφως ανάλογες της (μικρής) διάρκειας του.
Στις 18/7/17 πρόσφυγες και μετανάστες, θύματα πολέμων αλλά και ακραίας φτώχειας ή διώξεων στις χώρες τους, έκαναν διαδήλωση στη Μόρια, διαμαρτυρόμενοι για τη μη εξέταση του τεκμηριωμένου αιτήματος ασύλου τους, με αποτέλεσμα να παραμένουν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα έγκλειστοι στο διαβόητο hot spot της Λέσβου, όπου, ενδεικτικά, τον περασμένο χειμώνα έχασαν την ζωή τους τουλάχιστον 5 άνθρωποι, λόγω των απαράδεκτων συνθηκών διαβίωσης, ενώ δεκάδες είναι οι απόπειρες αυτο