Δελτίο Θυέλλης 41

Για μια αριστερή κυβέρνηση της Αριστεράς - Αφετηριακές προσεγγίσεις και άμεσες διεκδικήσεις

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 14/05/2015 - 9:35μμ

Στο Δελτίο Θυέλλης του Νοεμβρίου 2014, εκτιμώντας την επερχόμενη πολιτική αλλαγή και σε συνέχεια της συζήτησης από τη συνδιάσκεψή μας το Δεκέμβριο του 2011 για την κυβέρνηση της Αριστεράς, δημοσιεύσαμε μια σειρά θέσεων που απευθύνονται στην Αριστερά και το ευρύτερο κίνημα. Αυτές οι θέσεις αφορούσαν τα λεγόμενα εθνικά θέματα, το μεταναστευτικό/προσφυγικό, τις φυλακές, την κρατική καταστολή, τους πολιτικούς κρατούμενους και τη φασιστική τρομοκρατία. Τα συγκεκριμένα κείμενα συζητήθηκαν στις τοπικές κινήσεις του Δικτύου και μαζί με αυτά που δημοσιεύονται στο παρόν Δελτίο Θυέλλης θα αποτελέσουν εισηγητικές προτάσεις στην προσεχή συνδιάσκεψη του Δικτύου  και ελπίζουμε αντικείμενο συζήτησης στις γραμμές της ευρύτερης Αριστεράς.

Τα νέα κείμενα αφορούν τα εργασιακά δικαιώματα και τους εργατικούς αγώνες, την παιδεία, την υγεία και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Είναι και αυτά συγκροτημένα με τη δομή των αφετηριακών προσεγγίσεων - άμεσων διεκδικήσεων και διaπνέονται επίσης από τη λογική της προωθητικής αντιπολίτευσης στην αριστερή κυβέρνηση.

Θεωρούμε ότι βρισκόμαστε σε μια εντελώς νέα περίοδο, που ασφαλώς διαμορφώνει θετικά δεδομένα για το κίνημα και τις λαϊκές τάξεις, αλλά παράλληλα διακρίνεται από τρομοκρατικούς εκβιασμούς και κινδύνους, ρευστότητα, αμηχανία και υπαναχωρήσεις. Κατά τη γνώμη μας, επίδικα του κινήματος δεν μπορεί να είναι η γενική και αφηρημένη «αποκάλυψη» του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε, πολλώ δε μάλλον, η «ανατροπή» του, αλλά η πολιτική αντεπίθεση και η οργανωτική ανασυγκρότηση του ίδιου του κινήματος. Με αυτή την έννοια, επείγουν η προγραμματική στόχευση και η ενότητα στη δράση του ευρύτερου κινήματος και προς τούτο η προσπάθεια του Δικτύου που συνοψίζεται και σε αυτά τα κείμενα.      

Η συντακτική ομάδα του «Δ.Θ.»

Θεματικές: 

Για μια αριστερή μεταναστευτική πολιτική δίχως στρατόπεδα συγκέντρωσης

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 14/05/2015 - 9:33μμ

Μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, τα δεδομένα άλλαξαν και στο μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης (έστω και με τους ΑΝΕΛ) έβαλε τα πράγματα στο αντίθετο ρεύμα. Οι αγώνες του αντιρατσιστικού και του μεταναστευτικού κινήματος δεν έχουν πλέον σκοπό να αποτρέψουν το χειρότερο που έρχεται, αλλά αφενός να επισπεύσουν τις αλλαγές (προς το καλύτερο) που ήδη έχουν ξεκινήσει και αφετέρου να πιέσουν τη νέα κυβέρνηση για να μια νέα μεταναστευτική πολιτική, πιο αριστερή, πιο ανθρώπινη και πιο δίκαιη. Μια πολιτική χωρίς κράτηση και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι εξαγγελίες και οι υποσχέσεις της νέας κυβέρνησης για το μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα σε γενικές γραμμές είναι θετικές, όχι όμως αρκετές για να ικανοποιήσουν τα αιτήματα του αντιρατσιστικού και του μεταναστευτικού κινήματος.               

Πολιτική συνόρων  και η Ευρώπη-Φρούριο

Τα κλειστά σύνορα της Ευρώπης ακόμα και για τους πρόσφυγες πολέμου και οι συνεχόμενες παράνομες επαναπροωθήσεις στα ελληνοτουρκικά σύνορα έχουν κοστίσει εκατοντάδες ζωές. Η παύση των ανενόχλητων παράνομων πρακτικών του Λιμενικού και των συνοροφυλάκων εις βάρος των νεοεισερχόμενων προσφύγων, η εκδίωξη της προκλητικής παρουσίας της Frontexστα νερά του Αιγαίου, το γκρέμισμα του φράχτη της ντροπής στον Έβρο είναι τα ανυποχώρητα αιτήματα του αντιρατσιστικού κινήματος.

Νέα νομιμοποίηση και επανανομιμοποίηση των απονομιμοποιημένων μεταναστών

Η τελευταία φορά που έγινε «μαζική» νομιμοποίηση ήταν το 2005. Δέκα χρόνια μετά, αντί να γίνουν νέες νομιμοποιήσεις μεταναστών ανάλογα με τις ανάγκες, απονομιμοποιήθηκαν δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στη διάρκεια της κρίσης, επειδή χάνοντας τη δουλειά τους αδυνατούσαν να συμπληρώσουν τα προαπαιτούμενα ένσημα που χρειάζονταν για την ανανέωση της άδειας παραμονής. Είναι καιρός το αντιρατσιστικό και μεταναστευτικό κίνημα να διεκδικήσει όχι μόνο την επανανομιμοποίηση των απονομιμοποιημένων μεταναστών, αλλά και μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης όλων όσοι μένουν και εργάζονται ή θέλουν να μείνουν και να εργαστούν στη χώρα.

Θεματικές: 

Ο αγώνας δικαιώνεται και συνεχίζεται...

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 14/05/2015 - 9:31μμ

Συνέντευξη με τις καθαρίστριες του ΥΠ.ΟΙΚ.

 

 Ύστερα από αυτόν τον πολύμηνο αγώνα αξιοπρέπειας που δώσατε, σε ποιο σημείο θεωρείτε ότι βρίσκεστε σήμερα που υπάρχει νέα κυβέρνηση και δεσμεύσεις για την επαναπρόσληψη των καθαριστριών του ΥΠ.ΟΙΚ;

Θεματικές: 

Η νίκη είναι κοντά επειδή εμείς βαδίζουμε προς αυτή

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 14/05/2015 - 9:29μμ

Το νομοσχέδιο για την τυπική επαναλειτουργία της ΕΡΤ βρίσκεται στη διαβούλευση των επιτροπών της Βουλής. Λέω τυπική επαναλειτουργία επειδή από τη στιγμή του μαύρου της ΕΡΤ μέχρι σήμερα (22 μήνες περίπου) οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι της ΕΡΤ ανελλιπώς εκπέμπουν το τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό τους πρόγραμμα.

Θεματικές: 

Καμιά ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 14/05/2015 - 9:27μμ

Με αφορμή την επερχόμενη δίκη των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής, η οποία και πρόκειται να ξεκινήσει στις 20 του Απρίλη στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, έχει ανοίξει μια σοβαρή και αρκετά σύνθετη συζήτηση εντός του κινήματος ως προς τη στάση που θα πρέπει να κρατήσει. Το παρόν κείμενο επιχειρεί να καταπιαστεί με κάποια από αυτά τα σοβαρά ερωτήματα και προβληματισμούς ώστε να συμβάλει όσο το δυνατόν περισσότερο σε αυτή την τόσο αναγκαία και κρίσιμη για την τακτική του αντιφασιστικού κινήματος συζήτηση.               

Είναι φρονηματική η δίωξη της ΧΑ; Έχουν οι χρυσαυγίτες δικαιώματα;

Η πολιτική πρόταση της ΧΑ συγκροτείται από την τακτική οικοδόμησης ταγμάτων εφόδου με στόχο την επίθεση σε μετανάστες, συνδικαλιστές και νεολαίους, αριστερούς και αναρχικούς, και τελικά σε οποιονδήποτε αποκλίνει από το δικό της μοντέλο. Η τακτική αυτή προφανώς και εμπεριέχει έντονο ποινικό φορτίο, μια πρόταση δηλαδή η οποία μπορεί να είναι αντικείμενο του ποινικού κώδικα γιατί στην πραγματικότητα το μήνυμα που στέλνει είναι οι ανθρωποκτονίες, οι απόπειρες ανθρωποκτονιών και γενικά μια σειρά από εγκληματικές πράξεις. Η ΧΑ και τα μέλη της τέλεσαν εγκληματικές πράξεις και η δίωξη που υφίστανται είναι καταρχήν μια δίωξη εγκληματικών πράξεων οι οποίες τελέστηκαν με κίνητρο την εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία.

Ωστόσο, αρχής γενομένης της δίωξής της η ΧΑ καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια ηρωοποίησης των κατηγορουμένων, ότι δήθεν αυτοί διώκονται για τα φρονήματά τους και επειδή αντιπαλεύονται το σύστημα και το κατεστημένο. Επιπλέον, ένα τμήμα της Αριστεράς αλλά και του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου, εξαιτίας του προφανώς δικαιολογημένου φόβου να μη νομιμοποιήσει οποιαδήποτε πολιτική δίωξη, καταλήγει σε επιχειρήματα που σε τελική ανάλυση τείνουν να την υπερασπίζουν.

Η πραγματικότητα που αφορά την πολιτική δράση της ΧΑ αλλά και η αντιμετώπιση του κράτους προς αυτή, τουλάχιστον μέχρι και τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, δείχνουν ότι η ΧΑ όχι μόνο δεν αντιπαλεύει το σύστημα, αλλά και ότι σε μια σειρά από περιπτώσεις αναδείχτηκε σε βασικό υπερασπιστή μνημονιακών και εν γένει κυρίαρχων πολιτικών. Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν η αντίδραση στη φορολόγηση εφοπλιστών και οι ερωτήσεις υπέρ τους στη Βουλή, η προσπάθεια μείωσης των ημερομισθίων στο Πέραμα, η αντίθεση στη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την Αγροτική Τράπεζα κ.ά.

Θεματικές: 

Για την κατάργηση των αντιτρομοκρατικών νόμων

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 14/05/2015 - 9:24μμ

Οι λεγόμενοι «αντιτρομοκρατικοί» νόμοι, οι οποίοι στηρίζονται στις έννοιες της εγκληματικής οργάνωσης, της τρομοκρατικής οργάνωσης και των τρομοκρατικών πράξεων (ιδίως ο ν. 2928/2001, ο ν. 3251/2004, ο ν. 3875/2010 και ορισμένοι μικρότερης σημασίας όπως η νομοθεσία για την χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων), είναι νόμοι ανελεύθεροι πολιτικά και κοινωνικά και έχουν εισαχθεί από την κρατική εξουσία για να ποινικοποιήσουν την πολιτική ελευθερία έκφρασης και οργάνωσης και για να ποινικοποιήσουν αναπόδεικτες δραστηριότητες μέσα από το όχημα της συλλογικής ευθύνης. Η πολιτική λειτουργικότητα της σύστασης «εγκληματικής» και «τρομοκρατικής οργάνωσης», πράξεων που αφορούν τη συνένωση με σκοπό τη διάπραξη σοβαρών κακουργημάτων ή πλημμελημάτων και όχι την πραγματική διάπραξη ή έστω προετοιμασία τους, έγκειται στην αυθαίρετη ποινικοποίηση πολιτικών συλλογικοτήτων ή και ατομικών εκφορών πολιτικού λόγου με βάση μια υποτιθέμενη εγκληματική επιδίωξη. Κανένα κριτήριο συγκεκριμένου κινδύνου δεν εισάγεται σε αυτές τις διατάξεις, όπως θα ήταν η σύνδεση του κατηγορούμενου με τον αναγκαίο εφοδιασμό για τη διάπραξη των κακουργημάτων ή με συγκεκριμένα σχέδια εγκληματικής δράσης. Αυτό που ποινικοποιείται είναι η «εγκληματική πρόθεση». Επιπλέον, τόσο στις πολιτικές εγκληματικές οργανώσεις (όπως ήταν οι ένοπλες οργανώσεις της Αριστεράς ή όπως είναι λ.χ. η «Χρυσή Αυγή») όσο και στις συμμορίες του κοινού εγκλήματος, οι διατάξεις των «τρομονόμων» βοηθούν στο να υπάρξει μια κακουργηματική καταδίκη εκεί όπου δεν μπορεί να υπάρξει εξατομίκευση ποινικής ευθύνης για διάπραξη συγκεκριμένων κακουργημάτων. Ανεξάρτητα λοιπόν από την ποινικοποίηση της κινηματικής «ακραίας πολιτικής» (βλ. λ.χ. Σκουριές, χρήση τρομονόμων κατά διαδηλωτών κ.ά.), οι «τρομονόμοι» καταργούν το αστικό κράτος δικαίου ως προς την ποινική νομοθεσία, το οποίο στηρίζεται στην εξατομίκευση της ποινικής ευθύνης από την εποχή του Διαφωτισμού και του Τσέζαρε Μπεκαρία. Με άλλα λόγια, οι «τρομονόμοι» είναι οχήματα και διπλασιασμού των κατηγοριών και των ποινών.

Επίσης, οι «τρομονόμοι» συνθλίβουν και καταργούν την έννοια του πολιτικού εγκλήματος, το οποίο κατά την αστικοδημοκρατική παράδοση στηριζόταν σε ευγενή κίνητρα, διαχωριζόταν από το κοινό έγκλημα, και δικαζόταν από δικαστήρια ενόρκων. Η ρύθμιση των «τρομονόμων» για τα τριμελή δικαστήρια εφετών ακόμη και σε κατάφωρες υποθέσεις πολιτικής εγκληματικότητας ακολουθήθηκε από μια νομολογία στις υποθέσεις των αριστερών «τρομοκρατικών οργανώσεων», η οποία κατάργησε πρακτικά τη συνταγματική έννοια του πολιτικού εγκλήματος (άρθρο 97 Συντάγματος), αφού δέχθηκε ότι πρακτικά πρέπει να υπάρχει πράξη που κατατείνει άμεσα στην ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος («εσχάτη προδοσία», δηλαδή επανάσταση ή πραξικόπημα), ώστε να μπορεί να γίνει λόγος για «πολιτικό έγκλημα». Έτσι, οι αποφάσεις των συντεταγμένων δικαστηρίων κατάργησαν μια έννοια του συνταγματικού νομοθέτη ή την έθεσαν σε απόλυτη ανενέργεια και έλλειψη εφαρμογής.

Θεματικές: 

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: δύο μήνες μετά

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 14/05/2015 - 9:23μμ

Οι ήρεμες μέρες της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ κράτησαν κάτι λιγότερο από τρεις εβδομάδες. Οι πολιτικοί συμβολισμοί (πολιτικός όρκος, Καισαριανή, απομάκρυνση των ΜΑΤ με τις κλούβες από κεντρικά σημεία της Αθήνας), οι ριζοσπαστικές διακηρύξεις των πρώτων εβδομάδων, τα μεγάλα συλλαλητήρια έδωσαν τη θέση τους στη σκληρή σύγκρουση με τους «θεσμούς», στη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη και την προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα της διακυβέρνησης μιας χώρας που, με στενά οικονομικούς όρους, είναι χρεοκοπημένη αλλά και απροκάλυπτα εκβιαζόμενη από τους «εταίρους» της.

Η άνοδος της Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία έγινε δυνατή χάρη στην ολοκλήρωση της μαζικής μεταστροφής της λαϊκής βάσης του ΠΑΣΟΚ, που είχε ξεκινήσει το 2012, καθώς και στη στροφή σημαντικού τμήματος ψηφοφόρων της ΝΔ (2,7% του εκλογικού σώματος), που οφείλονται στη μαζική αποστροφή τους απέναντι στους εκπροσώπους του μνημονίου.

Έγινε μέσα σε συνθήκες μεγάλης πολιτικής πόλωσης και πήρε τη μορφή ταξικής ψήφου. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την πλειοψηφία στους ανέργους, τους μισθωτούς, τους δημόσιους υπαλλήλους και τη νεολαία, ενώ βρίσκεται για πρώτη φορά σε απόσταση βολής από τα ποσοστά της ΝΔ στους αγρότες και τους συνταξιούχους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αττική όλοι οι δήμοι είναι « κόκκινοι», εκτός από τα αριστοκρατικά προάστια (ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ: Εκάλη 15%, Ψυχικό 10%, Φιλοθέη 10%).

Μετά τις εκλογές απογειώθηκε κερδίζοντας την πολιτική ηγεμονία (όχι την ιδεολογική) με ποσοστά αποδοχής της πολιτικής του που ξεπερνούν το 70-80%, ενώ ένα κομμάτι της κοινωνίας σηκώθηκε από τον καναπέ και βγήκε ξανά στις πλατείες για να στηρίξει την κυβέρνηση ενάντια στους «εταίρους», την ίδια στιγμή που χιλιάδες διαδήλωναν σε δεκάδες πόλεις της Ευρώπης υπερασπιζόμενοι το ελληνικό πείραμα, που με τη σειρά του αποτελεί υπόδειγμα και ανοίγει το δρόμο στους Podemosτης Ισπανίας των 47 εκατομμυρίων.

Για πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, που για χρόνια διασύρθηκε ως οι τεμπέληδες της Ευρώπης, η διαδικασία αυτή έγινε αντιληπτή ως διαδικασία ανάκτησης της αξιοπρέπειας και της εθνικής υπερηφάνειας.

Θεματικές: 

Οι φυλακές τύπου Γ΄ καταργούνται, οι τρομονόμοι πότε;

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 14/05/2015 - 9:22μμ

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές το νομοσχέδιο για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ΄ (και μαζί των φυλακών ανηλίκων, την αποφυλάκιση ασθενών κρατουμένων συμπεριλαμβανομένου του Σάββα Ξηρού και την αποφυλάκιση μεγάλου αριθμού κρατουμένων) έχει κατατεθεί στη Βουλή και ελπίζουμε κάνοντας ό,τι μπορούμε για να πραγματοποιηθεί ότι σε αυτό θα συμπεριληφθούν η κατάργηση του κουκουλονόμου και μιας σειράς αυθαιρεσιών στη λήψη και την αξιοποίηση του DNA.

Η απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων με τα αντίστοιχα αιτήματα φτάνει στο μήνα και η υγεία πολλών απ' αυτούς μπαίνει σε κρίσιμη φάση, ενώ είναι εξοργιστική η άρνηση του αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου να αποφυλακίσει τη μητέρα των αδελφών Τσάκαλου και τη σύζυγο του ενός απ' αυτούς. Προφανώς, στον περιορισμένο χρόνο μιας απεργίας πείνας δεν μπορεί να επιλυθεί το σύνολο των αιτημάτων του κινήματος, ωστόσο η κυβέρνηση οφείλει να υλοποιήσει πάραυτα τις δεσμεύσεις της, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την υγεία αλλά και τη ζωή των απεργών πείνας.

Εκτός από αυτό, η κυβέρνηση οφείλει να πει ανοιχτά τι σκέφτεται για τους τρομονόμους, οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, είχαν εξαφανιστεί και από το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Σκοπεύει να τους καταργήσει, φοβάται να το κάνει και γιατί ή μήπως τους χρειάζεται; Οι τρομονόμοι πρέπει να καταργηθούν!

Θεματικές: 

Ούτε βήμα πίσω... Προωθητική αντιπολίτευση

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 14/05/2015 - 9:21μμ

Χαρήκαμε που δημιουργήθηκε αριστερή κυβέρνηση  ακόμα και με τη συμμετοχή των ΑΝ.ΕΛ. και τις εθνικομιλιταριστικοβλαχολεβεντιές των παρελάσεων. Και συνεχίζουμε να χαιρόμαστε, παρότι οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους αποδεικνύονται ηρωικές μεν, πένθιμες δε, οι ιδιωτικοποιήσεις καλά κρατούν, η Ομάδα Δέλτα συνεχίζει τους κοινωφελείς περιπάτους της και οι τρομονόμοι υμνούν το Σύνταγμα. Και συνεχίζουμε να χαιρόμαστε γιατί η ύπαρξη αριστερής κυβέρνησης αποτελεί θετικό συσχετισμό για το κίνημα και τους «από κάτω». Γιατί μέσα στους μετεωρισμούς και τις υπαναχωρήσεις της αποσύρει τα ΜΑΤ από το κέντρο των πόλεων και τις διαδηλώσεις, καταργεί τις φυλακές απομόνωσης, σταματάει την καταστροφή της Χαλκιδικής. Γιατί, ακόμα κι αν όλα πάνε κατά διαόλου, προτιμάμε για αντίπαλο μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από μια μανιασμένη παλινορθούσα Ακροδεξιά.

Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολά. Οι «δανειστές» πολύ περισσότερο από την «εξόφληση» νοιάζονται για την πειθάρχηση· το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι απολύτως πολιτικό: η συντριβή του αριστερού παραδείγματος. Και εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα πήγε και δεν τα πάει καθόλου καλά. Προεκλογικά καλλιέργησε αυταπάτες (τις οποίες μάλλον είχε και η ηγεσία του) για σοβαρές συμμαχίες στην ΕΕ. Μηδέν στο πηλίκον. Στη συνέχεια αιφνιδιάστηκε και τρόμαξε. Δεν μιλάει ανοιχτά και δεν προετοιμάζει τον κόσμο. Μπορεί ελπίζουμε να μην επιβάλει νέο μνημόνιο, αλλά καθημερινά περικόπτει την κατάργηση των προηγούμενων.

«Με πορδές δεν βάφονται αυγά», υποστηρίζει η μάλλον κακόηχη, αλλά απολύτως εύστοχη για την περίπτωσή μας παροιμία. Αν η ελληνική κυβέρνηση επιμείνει σε μια στοιχειώδη τήρηση των δεσμεύσεών της, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε σύγκρουση με τους «εταίρους», αλλά και το εγχώριο κεφάλαιο, το «βαθύ κράτος» και τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Σε αυτή τη σύγκρουση, αν δεν προϋπάρξουν πιέσεις στην Τρόικα για μετωπική σύγκρουση με ενδεχόμενο κατάρρευσης της ευρωζώνης, μέτρα όχι απλού ελέγχου αλλά επιβολής στην ασυδοσία του πλούτου, των τραπεζών και των ΜΜΕ, καθώς και συστηματικού ξηλώματος του «βαθέος κράτους», σε αυτή τη σύγκρουση, λοιπόν, η ελληνική πλευρά θα υποστεί μια άδοξη και απολύτως συντριπτική ήττα.

Θεματικές: 

Σελίδες