Άρθρα - Κείμενα

Γιατί οι αγρότες έχουν -εξ ορισμού- δίκιο

  • Δημοσιεύτηκε: Δευ, 01/02/2016 - 3:23μμ

Η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους αγρότες δεν είναι το σημαντικότερο σημείο του νέου ασφαλιστικού· το χειρότερο είναι η μείωση των συντάξεων που θα πάρουμε όλοι, αγρότες, εργάτες ή επαγγελματίες, όταν και αν με το καλό φτάσουμε τα 67. Πριν πούμε όμως για αυτά, οφείλουμε να μιλήσουμε για τους αγρότες,  γιατί -καλώς ή κακώς- αυτοί βγήκαν πρώτοι στο δρόμο και βγήκανε για τις εισφορές τους. Και καλά κάνανε. Και μακάρι να κερδίσουν, ακόμα κι αν είναι δεξιοί.

Κατηγορίες: 

Για μια αριστερή κυβέρνηση της Αριστεράς

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 22/01/2015 - 1:36μμ

Ζούμε μια μοναδική συγκυρία. Πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ευρώπη υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να εκλεγεί κυβέρνηση της Αριστεράς. Αυτό από μόνο του αποτελεί τομή για την πορεία των πραγμάτων σε εθνικό και διεθνές πεδίο. Με αυτή την έννοια, ανεξάρτητα από την άποψη που έχει κάποιος για την αξιοπιστία και τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, ουδείς δικαιούται να αδιαφορεί για το ενδεχόμενο σχηματισμού αριστερής κυβέρνησης.

Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Παρ’ όλους τους μεγάλους και μικρότερους αγώνες των προηγούμενων χρόνων, η μνημονιακή-ολοκληρωτική λαίλαπα δεν αναχαιτίστηκε, για λόγους που δεν μπορούν να αναλυθούν σε αυτό το κείμενο. Ωστόσο, ο συνδυασμός της κυβερνητικής σκληρότητας και των αγώνων ριζοσπαστικοποίησε σε αξιοσημείωτο βαθμό ευρέα κοινωνικά στρώματα και προκάλεσε μεγάλες πολιτικές ανακατατάξεις. Ακόμα κι αν τα προηγούμενα εκφράζονται κυρίως στο εκλογικό πεδίο, τούτο επ’ ουδενί αποτελεί λόγο υποτίμησης αυτής της εξέλιξης.

Κατηγορίες: 

Κυβέρνηση της Αριστεράς και ο ρόλος του κινήματος, του Σεραφείμ Ι. Σεφεριάδη*

  • Δημοσιεύτηκε: Πέμ, 22/01/2015 - 12:13μμ

Πρόκειται για μια εξαιρετικά κρίσιμη και απαραίτητη συζήτηση, από εκείνες εντούτοις, που, αν και οφείλαμε, μάλλον δεν έχουμε κάνει όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά που σίγουρα θα υποχρεωθούμε να κάνουμε το επόμενο. Διότι «κινήματα και Αριστερά», «Αριστερά και κινήματα» είναι για όποιο εγχείρημα κοινωνικής αλλαγής –πολλώ μάλλον ανατροπής- θεματικές απολύτως καίριες και κεντρικές –θα έλεγα καταστατικές. Κι αυτό, πολύ απλά (και είναι κάτι αυτό που όλοι μας εδώ νομίζω κατανοούμε), διότι αφενός Αριστερά, πολιτική Αριστερά, δεν υπάρχει χωρίς κινήματα (δράσεις που με διάφορους τρόπους αποσκοπούν στην ανθρώπινη χειραφέτηση) και αφετέρου η Αριστερά, δεν συμπίπτει με μια οργάνωση ή με ένα κόμμα –είναι η ίδια, πριν και πάνω απ’ όλα, ένα μεγάλο κίνημα κοινωνικής και πολιτικής χειραφέτησης.

Κατηγορίες: 

Ιωάννα Κούρτοβικ: Η αλαζονεία της δυτικής υπεροχής

  • Δημοσιεύτηκε: Τρί, 20/01/2015 - 3:24μμ

Η φρικαλέα δολοφονία των στελεχών του «Charlie», ωμή, οργανωμένη και ανήλεη για τα θύματα και τους θύτες, προκάλεσε αποτροπιασμό και ξέσπασμα οργής στον δυτικό κόσμο κατεβάζοντας στους δρόμους εκατομμύρια και ενώνοντάς τους σε μια μυριόστομη κραυγή διαμαρτυρίας.

Το αίμα που κύλησε στην πόρτα μας ενεργοποίησε τις ευαισθησίες μας περισσότερο από όποιο άλλο αίμα χύθηκε στον κόσμο βίαια, βάρβαρα κι άδικα όλα αυτά τα ταραγμένα χρόνια των άδικων πολέμων και επεμβάσεων, των βομβαρδισμών αμάχων, των καταχειροκροτούμενων δολοφονιών on camera, επισήμως ή ανεπισήμως, των απαγχονισμών.

Κατηγορίες: 

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

  • Δημοσιεύτηκε: Κυρ, 18/01/2015 - 2:05μμ

Έχουμε την ευτυχία να ζούμε σε μια περίοδο που για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ευρώπη υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να σχηματιστεί κυβέρνηση της Αριστεράς. Παράλληλα, έχουμε τη δυστυχία στην ίδια περίοδο μεγάλα τμήματα της κοινωνίας να υφίστανται τρομακτικά δεινά. Έχουμε τη χαρά να μην πνίγει τον ορίζοντά μας η επέλαση μιας Λεπέν. Ταυτόχρονα, έχουμε την αγωνία (η οποία όταν δεν μετασχηματίζεται σε αγώνα συνήθως μεταλλάσσεται σε παθητικότητα και απογοήτευση) αν η κυβέρνηση της Αριστεράς (εν προκειμένω ο ΣΥΡΙΖΑ) θα τα βγάλει πέρα, είτε λόγω της σκληρής πραγματικότητας είτε εξαιτίας της δικής του ανεπάρκειας – και τα δύο ισχύουν. Σε αυτό το κείμενο δεν σκοπεύουμε να αναφερθούμε στα στρατηγικά, τακτικά και οργανωτικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως στο κομβικό, κατά τη γνώμη μας, ζήτημα της στάσης του κινήματος απέναντι σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς.

Κατηγορίες: 

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

  • Δημοσιεύτηκε: Κυρ, 18/01/2015 - 1:40μμ

Μπορεί μια κυβέρνηση της Αριστεράς να αντεπεξέλθει στη λυσσαλέα επίθεση των ενάντιων δυνάμεων, εγχώριων και διεθνών, παραμένοντας αριστερή;

Μπορεί ο στόχος της κοινωνικής σωτηρίας να συσπειρώσει και να κινητοποιήσει μεγάλα τμήματα των «από κάτω» ώστε να συγκροτηθεί ένα ισχυρό πολιτικό / ταξικό μέτωπο, το οποίο υπερασπιζόμενο τις κοινωνικές ανάγκες θα ωθεί τα πράγματα προς την κατεύθυνση της ανακατανομής εισοδημάτων – ισχύος – δικαιωμάτων (και τελικά συσχετισμών) υπέρ των φτωχών και κατά των πλούσιων;

Μπορεί, ταυτόχρονα με τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και τα άμεσα μέτρα για την επιβίωση των φτωχότερων τμημάτων του πληθυσμού, να υπάρξει μια αξιακή, ηθική και ιδεολογική αντεπίθεση που θα στοχεύει στην αναγέννηση της πολιτικής, οικοδομώντας σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλοτροφοδότησης της Αριστεράς με  τον κόσμο της εργασίας;

Κατηγορίες: 

Γιατί δεν θυμώνουμε με τη σφαγή στη Συρία;

  • Δημοσιεύτηκε: Κυρ, 01/12/2013 - 3:18μμ

Όσο περνάει ο καιρός, ο εμφύλιος στη Συρία γίνεται πιο αιματηρός, με τους νεκρούς να ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες  πιθανόν να ξεπερνούν τις 100.000. Στο πεδίο της μάχης η κατάσταση είναι μάλλον στάσιμη, αφού η επέμβαση της Χεζμπολά στο πλευρό του Άσαντ ανέκοψε την προώθηση της ένοπλης αντιπολίτευσης. Όμως, πλέον, και η αντεπίθεση του καθεστώτος έχει ανακοπεί από τους αντάρτες. Μια ενδεχόμενη δυτική επιδρομή θα πρέπει προς το παρόν να αποκλειστεί, αφού ο Άσαντ έχει αποδεχτεί τη διαδικασία καταστροφής των χημικών όπλων που διαθέτει. Το σκηνικό γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο λόγω των συγκρούσεων ακραίων ισλαμιστών, συνδεόμενων με την ΑλΚάιντα, με τους Κούρδους καθώς και με δυνάμεις του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA). Με δεδομένα λοιπόν ότι στο πεδίο τη μάχης δεν βγαίνει προς το παρόν νικητής και ότι οι ειρηνευτικές συνομιλίες της Γενεύης δεν έχουν καν αρχίσει, η σφαγή στη Συρία θα συνεχιστεί αμείωτη.

Η πολιτική κατάσταση της Συρίας είναι λίγο πολύ γνωστή. Γνωστό επίσης και το μέγεθος της σφαγής, που εξελίσσεται σε μια από τις πιο μεγάλες σφαγές στην ιστορία της Μέσης Ανατολής. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον πόλεμο των Έξι Ημερών είχαν σκοτωθεί όχι παραπάνω από 15.000 άτομα και στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973 όχι παραπάνω από 20.000. Γύρω στις 20.000 υπολογίζονται και οι νεκροί από την ισραηλινή επέμβαση στον Λίβανο το 1982. Και σε άλλη κλίμακα βέβαια, η αμερικάνικη εισβολή στο Ιράκ το 2003 με τους νεκρούς να υπολογίζονται μεταξύ 600.000 και 1.000.000.

Το θέμα λοιπόν είναι γιατί εμείς, οι άνθρωποι της Αριστεράς, του αναρχικού χώρου, του αντιπολεμικού κινήματος εν γένει, δεν θυμώνουμε (πλην ορισμένων εξαιρέσεων) με όσα συμβαίνουν στη Συρία; Και δεν εννοώ τον κατά μόνας θυμό μπροστά στις οθόνες του υπολογιστή ή της τηλεόρασης. Αναφέρομαι στο συλλογικό θυμό, έτσι όπως αυτός εκφράζεται στις διαδηλώσεις, στο δημόσιο λόγο, αλλά και στις συζητήσεις των αγωνιστών-ριών. Αυτός ο συλλογικός θυμός για τη Συρία είναι που λείπει. Και θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί συμβαίνει αυτό, από τη στιγμή που οι αντιπολεμικές μας ευαισθησίες και η ανθρωπιά μας δεν είναι μόνο διακηρυγμένες, αλλά πολλές φορές ακόμα και με κόστος εκφρασμένες.

Θεματικές: 
Κατηγορίες: 

Για μια ανοιχτή, μαζική και με χρονική διάρκεια καμπάνια ενάντια στα Κέντρα Κράτησης Προσφύγων

  • Δημοσιεύτηκε: Κυρ, 01/12/2013 - 3:18μμ

Επιδιώκουμε την οργάνωση μιας καμπανιάς με στόχους: Το κλείσιμο των κέντρων κράτησης, την κατάργηση της μακρόχρονης κράτησης προσφύγων σε κέντρα και αστυνομικά τμήματα, τη χορήγηση πολιτικού ασύλου σε πρόσφυγες που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές (με πρώτους όσους φτάνουν από τη Σύρια), την ελεύθερη πρόσβαση στα κέντρα κράτησης κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων, ιατρικών και νομικών φορέων, ΜΚΟ, καθώς και αλληλέγγυων συλλογικοτήτων.

Θεωρούμε ότι αυτή η καμπάνια πρέπει να είναι ανοιχτή σε κάθε πολιτικό και κοινωνικό χώρο, αλλά και ευαίσθητο απέναντι στο ζήτημα πολίτη, να συμπεριλαμβάνει μεταναστευτικές και προσφυγικές οργανώσεις, αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές συλλογικότητες και στέκια, να συγκροτείται πανελλαδικά, να απευθύνεται στο διεθνές κίνημα, ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Νότου και της Βόρειας Αφρικής, να αξιοποιεί κάθε δυνατότητα θεσμικής παρέμβασης και, παράλληλα, να οικοδομεί προϋποθέσεις κινηματικής δράσης, να μη λειτουργεί «διά αντιπροσώπων», αλλά με συνελευσιακή διαδικασία με στόχο τη δημιουργία ανοιχτών πρωτοβουλιών τουλάχιστον στις περιοχές που υπάρχουν κέντρα κράτησης.

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης  Προσφύγων και Μεταναστών

Θεματικές: 
Κατηγορίες: 

ΧΡΟΝΟΛόΓΙΟ

  • Δημοσιεύτηκε: Κυρ, 01/12/2013 - 3:17μμ

20/7: Μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση στην Καλαμάτα, με τη συμμετοχή περισσότερων από 3.000 διαδηλωτών, ενάντια στο φεστιβάλμίσους των χρυσαυγιτών, που προγραμματιζόταν στην πόλη.

10/8: Εξέγερση μεταναστών που κρατούνται στο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας και διαμαρτύρονται για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Μετά από φωτιές και πετροπόλεμο, η εξέγερση καταστέλλεται άγρια από τα ΜΑΤ. Παρόμοιες, μάλλον όμως χειρότερες, και οι συνθήκες κράτησης στο στρατόπεδο της Κορίνθου, όπου ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του το καλοκαίρι. Παρά τις καταγγελίες από φορείς και θύματα, η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης και ανοίγει νέο κέντρο στη Μόρια της Μυτιλήνης, εξίσου άθλιο.

24/8-1/9: Κάμπινγκ του Δικτύου στη Μηλίνα του Πηλίου, με συζητήσεις για τη συγκυρία,τη στρατηγική της ανατροπής από την πλευρά του κινήματος, το συντονισμό της αντιρατσιστικής δράσης και τα μέτωπα αντίστασης. Και με μεγαλειώδες πάρτι φυσικά...

16/9: Αρχίζει, με καθολική συμμετοχή η απεργία των καθηγητών ενάντια στις απολύσεις και στην υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Παρά την αρχική δυναμική, η απεργία έληξε άδοξα την επόμενη εβδομάδα, κυρίως λόγω της αδυναμίας του συνδικαλιστικού κινήματος των καθηγητών να εμπνεύσει και να συσπειρώσει τον κόσμο. Αντίθετα, στο μέτωπο των ΑΕΙ, ο αγώνας των διοικητικών διήρκεσε αρκετές εβδομάδες, ενώ οι πρυτανικές αρχές έκλεισαν τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας. Μέσα στον όλο χαμό, ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ κύρηξαν άλλη μια 48ωρη στις 18-19/9...

18/9: Δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη, μετά από ενέδρα φασιστών. Η στυγνή δολοφονία ξεσηκώνει τεράστιες αντιδράσεις ενάντια στη Χρυσή Αυγή και την κυβέρνηση, πυροδοτεί μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις σε όλες σχεδόν τις πόλεις της χώρας και αναγκάζει το κράτος της Δεξιάς να πάρει μέτρα υπό τη γενική κατακραυγή. Οι φασίστες κρύβονται στις τρύπες τους, ενώ το κίνημα βρίσκεται συνεχώς στο δρόμο απαιτώντας να κλείσουν τα γραφεία τους και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Λίγες μέρες μετά, συλλαμβάνονται ο αρχηγός και βουλευτές της ΧΑ, μπάτσοι και διάφορα άλλα φασιστοειδή για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Εν τέλει, προφυλακίζονται οι Μιχαλολιάκος, Παππάς και Λαγός. Άντε, να παίρνουν σειρά και οι υπόλοιποι...

Θεματικές: 
Κατηγορίες: 

Σελίδες