Η μικρή συμμετοχή στο δημοψήφισμα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας για την έγκριση της Συμφωνίας των Πρεσπών και όσα συμβαίνουν ενόψει της συζήτησης στο Κοινοβούλιο είναι ενδεικτικά του κλίματος που επικρατεί εκεί και αποκαλυπτικά των παραγόντων που επιδρούν στην όλη εξέλιξη.

Ο σύντροφος Τάσος Κατιντσάρος υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της μεταπολιτευτικής επαναστατικής Αριστεράς. Ηγετικό στέλεχος της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Μαχητής, πρωταγωνίστησε σε όλους τους αγώνες της δεκαετίας του ‘70, από τη μαχητική αλληλεγγύη στις εργατικές απεργίες, της Μ.Ε.Λ., του Παπαστράτου κ.ά., μέχρι όλες τις ταξικές συγκρούσεις της εποχής.

Λίγες μόνο μέρες έχουν περάσει από το δολοφονικό λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου από μαγαζάτορες της οδού Γλάδστωνος και στον  αποτροπιασμό που νιώσαμε από τις εικόνες βαρβαρότητας που παρακολουθήσαμε, ήρθε να προστεθεί η αηδία από την αποκάλυψη των ψεμάτων και των διαστρεβλώσεων που κατασκεύασε η Ελληνική Αστυνομία και οι δολοφόνοι, πατώντας πάνω σε έναν νεκρό.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

ΠΟΡΕΙΑ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ ΤΡΙΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 5.30μμ – Παύλου Φύσσα 60

Ο φετινός αντιφασιστικός Σεπτέμβρης πρέπει και μπορεί να είναι διαφορετικός από όλους τους προηγούμενους.

Στα 5 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου επιβεβαιώνουμε την μνήμη, καταθέτουμε την οργή, δηλώνουμε την αποφασιστικότητα για να φτάσουμε ως το τέλος.

Είναι κάτι παραπάνω από θεσμός. Το ετήσιο κάμπινγκ του Δικτύου έχει πλέον ταυτιστεί με το τέλος του καλοκαιριού κα την αρχή του φθινοπώρου. Είναι βέβαιο σαν τον θάνατο και την τελική επικράτηση του (ελευθεριακού) κομμουνισμού. Ταυτοχρόνως όμως είναι και ανοιχτό στην ενδεχομενικότητα σαν την ερωτική έλξη και την ταξική πάλη.

H στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απέναντι στις πυρκαγιές αποτελεί επίδειξη εξουσιαστικής αλαζονείας. Τη μια μέρα δηλώνει προκλητικά ότι δεν έγιναν λάθη, και την επόμενη, υπό το βάρος της κοινωνικής αγανάκτησης, αναλαμβάνει μια μισερή «πολιτική ευθύνη» χωρίς πρακτική απόληξη.