Για τον Βαγγέλη Πισσία

Όταν κατέθετε, το 2003, στη δίκη της 17Ν, από τους πρώτους μάρτυρες υπεράσπισης, εκείνους που τόλμαγαν ενάντια στο καθεστώς του τρόμου εκείνης της περιόδου, έκανε τον Πρόεδρο εκείνου του δικαστηρίου που τον άκουγε έκπληκτος, να αναφωνήσει δημόσια με θαυμασμό: «τώρα καταλαβαίνω τι σημαίνει Διανόηση της Αριστεράς!».

Έφυγε ένας διανοούμενος της Αριστεράς, ένας διανοούμενος της θεωρητικής σκέψης και της έρευνας αλλά και της δράσης, των αγώνων της πράξης και της ριψοκίνδυνης συμβολής. Ένας υπερασπιστής των εξεγερσιακών κινημάτων στον κόσμο και ένθερμος μελετητής τους, ένας από τους πιο εμβληματικούς υπερασπιστές της Παλαιστινιακής υπόθεσης, πρωτεργάτης και ψυχή στο ιστορικό εγχείρημα, το « Ένα Καράβι για τη Γάζα», κατάθεση ζωής.

Υπήρχαν πράγματα που μας χώριζαν και άλλα που μας έφερναν κοντά, συμπορευτήκαμε στους κοινούς αγώνες για την υπόθεση της Παλαιστίνης, στους δρόμους της μαχητικής αλληλεγγύης. Χαιρετίζουμε την ιστορία του, με σεβασμό στη συνεπή πορεία του, στη συμβολή του στη συνάντηση των δυναμικών κινημάτων, στην αδιαπραγμάτευτη υποστήριξη των κοινωνικών αγώνων, των εξεγέρσεων και των αντιστάσεων.

Βαγγέλη Πισσία, η Παλαιστίνη και τα κινήματα δεν θα σε ξεχάσουν.

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΆ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ