Στις δικές μας ζωές το Μνημόνιο συνεχίζεται κανονικά

Την ώρα που η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το «τέλος των μνημονίων» και την «επιστροφή στην κανονικότητα», στις δικές μας ζωές το μνημόνιο παραμένει η κανονικότητα. Οι δικές μας ζωές είναι ο λειψός ή ο καθόλου μισθός, τα λεφτά που δεν φτάνουν ποτέ, το ακριβό νοίκι και το κομμένο ρεύμα, το «μένω σπίτι γιατί δεν έχω λεφτά για να βγω».

Την ώρα που η αξιωματική αντιπολίτευση διακηρύσσει ότι όλα τα προβλήματα τα λύνει η ελεύθερη αγορά, εμείς ξέρουμε ότι οι «λύσεις» της αγοράς είναι τα δικά μας προβλήματα.

Την ώρα που τα ΜΜΕ φλυαρούν συνεχώς για την ανάγκη επιτάχυνσης των επενδύσεων, εμείς έχουμε βιώσει από πρώτο χέρι ότι η ανεργία και η εργασιακή φτώχεια δεν είναι αντίθετοι πόλοι, αλλά δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Την ώρα που η κυρίαρχη πολιτική δεν είναι παρά ένα power game χωρίς αρχές, η δική μας φωνή δεν ακούγεται. Οι φτωχοί-ες είναι αόρατοι-ες στον δημόσιο χώρο.

Κι όμως είμαστε πολλοί-ες, πάρα πολλοί-ες.

• Οι εγγεγραμμένοι άνεργοι είναι 870.000.
• Το ποσοστό ανεργίας στους νέους είναι 26%.
• Το ποσοστό ανεργίας στις γυναίκες είναι στο 25%.
• Εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες-τρις δεν έχουν χαρτιά κα δουλεύουν με ακόμα μικρότερα μεροκάματα από τους ντόπιους.
• Έξι στις δέκα φορολογικές δηλώσεις (58,9%) αφορούν εισοδήματα χαμηλότερα των 10.000 ευρώ.
• 1.825.165 νοικοκυριά δήλωσαν εισοδήματα έως 5.000 ευρώ στην Εφορία, που σημαίνει ότι ζούν με λιγότερα από 416 ευρώ τον μήνα.
• Πάνω από ένα εκατομμύριο νοικοκυριά φιλοξενούν τουλάχιστον έναν ενήλικα.
• 644.790 οικογένειες δήλωσαν μηδενικό εισόδημα
• Το 26% των πολιτών δεν μπορούν να θερμάνουν τα σπίτια τους.

Η φτώχεια όμως δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Ούτε η ζωή μας είναι η μόνη δυνατή ζωή. Δεν μας αρκούν τα υποκριτικά λόγια συμπάθειας. Γιατί δεν αρκεί να είναι κανείς υπέρ των φτωχών, πρέπει να είναι κι εναντίον των πλουσίων. Γιατί τα πλούτη τους προκαλούν τη δική μας φτώχεια.

Είναι ώρα να βγούμε στο φως. Να πάψουμε να είμαστε αόρατοι. Να οργανωθούμε, να δράσουμε, να νικήσουμε. Έτσι κι αλλιώς, το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους.

Την Τετάρτη 1η Μάη συμμετέχουμε στις ταξικές απεργιακές συγκεντρώσεις

στην Αθήνα στις 11:00 πμ στο Μουσείο,
στη Θεσσαλονίκη στις 10:00 πμ στην Καμάρα.

Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά